Eğer hayır diyemiyorsan,
Hiç bitmiyor istekler.
Herkesi mutlu etmek için,
Geçip gidiyor ömürler.

Bir an herşeyin farkına vardığında,
Bakıyorsun sen senden geçmişsin.
Başkalarının mutluluğu için,
Kendi ömrünü feda etmişsin.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Kiminin ağzı açlıktan kokar,
Kiminin sofrasından yemekler taşar.
Kimi de ağzına bunu sakız yapar,
Tezatlarla dolu yalan dünyada.

Gerçek fakirler arlıdır yardım isteyemez,
Aç gözlüler arsızdır istekleri bitmez.
İnsanlar şaşırır, kime yardım edeceğini bilemez,
Tezatlarla dolu yalan dünyada.

Dürüstlük enayiliktir, hor görülür,
Zamanın adamı olmak iş bilmektir,hoş görülür.
Toplum çileden çıkar bölünür.
Tezatlarla dolu yalan dünyada.

Doğru söyleyenler ciddiye alınmaz,
Yalan söyleyenler göz önünden ayrılmaz.
El üstünde tutulur, sual sorulmaz,
Tezatlarla dolu yalan dünyada.

Ecir der ki,
Dünyada tezatlar saymakla bitmez.
Doğru ve dürüst olan,
Hiçbir zaman kaybetmez.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Günler günleri kovalıyor sanki,
Bir an önce bitmesini istermiş gibi.
Zaman sözlükte sadece bir kelime,
Dünyanın çivisi çıktığı günden beri.

Ne haftalar eski hafta,
Ne de aylar eski ay,
Bir başı bir de sonunu hatırlıyoruz,
Dünyanın çivisi çıktığı günden beri.

Uzun dediğimiz herşey,
Bir göz kırpması kadar aslında.
Bir ezan ve bir seladan ibaret,
Koskoca ömür dedikleri.

Hep söylenir de,
Zaman su gibi akıyor diye.
Yine de hep ötelenir herşey,
Dünyanın çivisi çıktığı günden beri.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Sen onu ne kadar düşünsen de,
O hep daha fazlasını ister.
Bilmezki elinden gelen budur,
İstemekle elde edilmez bütün dilekler.

Ecir Uğur Küçüksille

Herkes bakar acıyan gözlerle,
Herşeyden habersiz bakınır çevreye,
Düşünür neden bu telaş diye,
Kalbi küçük yetim çocuk.

Bir süre sonra anlar gerçeği,
Hayatın artık onsuz devam edeceğini,
Kimsenin ona oğlum demeyeceğini,
Gözü yaşlı yetim çocuk.

Etraftan bekler samimi sevgi,
Ama verilir hep acıma hissi,
İçini dağlar bunların hepsi,
Yarım büyür hep yetim çocuk.

Bayramlar gelir hep hüzünle,
Hatıralar canlanır gözünde,
Yaşlar süzüleverir birden bire,
Buruk büyür hep yetim çocuk.

Dinimizde vardır yardım etmek herkese,
Ama hissettirmeden vermek gerek yetime,
Herkes verir göstere göstere,
Boynu bükük büyür yetim çocuk.

Ne paradır onun derdi,
Ne de bir lokma ekmek.
O hep bir eş dost arar,
Kol kanat gerecek.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Toplum olarak gömüldük ,
Boğazımıza kadar siyasete.
Yanlışa bile yanlış diyemez olduk,
Siyasi ortamın etkisiyle.

Nereye baksak siyaset,
TV’den, sosyal medyaya, internete.
Fikirlere bile tahammül edemez olduk,
Siyasi ortamın etkisiyle.

Sözde kaldı artık dostluklar, arkadaşlıklar,
Parlar olduk en ufak karşı görüşe.
Bırakalım siyaseti siyasetçiler yapsın
Biz dönelim eski hoşgörü dolu günlere.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Elbet birgün öleceğim,
Yüce Mevlaya döneceğim,
Dünya hesabı vereceğim,
Soranlara selam olsun.

İstemeden kırmışımdır dostlar, arkadaşlar,
İşlemişimdir bilmeden hatalar,
Bunlar beşerin tabiatında var,
Soranlara selam olsun.

Dünyada hukukum olanlara,
Hakkım geçtiyse eğer,
Benden yana helal olsun,
Soranlara selam olsun.

Ecir der ki dünya yalan,
Var mı bir bakın baki kalan?
Bir helalliktir dileğim geride kalanlardan,
Soranlara selam olsun.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Tepki vermiyoruz millet olarak,
İğnenin ucu bize değmeyince.
Bir köşeye siniyoruz oturarak,
Oh ne güzel bana hayat diye.

Olur da bir gün değerse iğnenin ucu,
Fırlıyoruz ayağa haykırarak.
Sonra aranıyoruz etrafta can havliyle,
Niye beni uyarmadınız diye hayıflanarak.

Söylemiştik sana desen,
Çok bilmiş oluyorsun.
Demek lazım böyle insanlara,
İyi olmuş layığını buldun.

Ecir Uğur Küçüksille

Derdim var diye şikayet etme,
Dünya dolu bilmediğin nice dertlerle.
Dışarıdan baktığında, aldanma gülen yüzlere.
Bilemezsin ne fırtınalar kopuyor yüreklerinde.

Ecir Uğur Küçüksille

Mutluluk dedim,
Para dedi.
Sevgi dedim,
Yalan dedi.
Vicdan dedim,
Gereksiz dedi.
İnsan mısın diye sormadım,
O sadece nefes alan bir beşerdi.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE