Koca dünyaya kurulmuş bir merdiven, Herkes o merdivene çıkmak derdinde! Bırak çıkmayı, tırabzanından tutmak mesele, Ne hikayeler yaşanıyor o merdivende.
Kardeş kardeşi kırıyor! Dost sırtından bıçaklıyor! Nasıl ayaklar kaydırılıyor! Bir basamak çıkmak için o merdivende.
Her çıkan merdiveni yukarı çekiyor, Alttan gelenler birbirini yiyor. Ödenen bedeller yükseliyor, Sonu şaibeli merdiven için şu alemde.
Bir toplumda herkes aynı yolda yürürken, Birisi alın teri döküp, emek harcarken, Diğeri arkadan dolanıyorsa! Birisi hak yememek için dikkat ederken, Diğeri onların üstüne basıp geçiyorsa! Toplum bunlara gözünü kapatıyor, Hak hukuk gözetmeyenleri baş tacı ediyor, Bana dokunmayan bin yıl yaşasın diyorsa! Kıyameti beklemeye gerek yok, O toplum için çoktan kıyamet kopmuştur!
Yine başlıyor yıllık safsata! Sen, Yıl boyu gerektiğinde koruyup kollama! Hep yukarıdan bak aşağıla! Dövülürken, öldürülüyorken, timsah gözyaşı dök! Vardır bir suçu de yaftala! 8 Mart geldiğinde hazır bir mesaj paylaş sosyal medyada! Ben görevimi yaptım de çekil kenara! Maalesef her yılın özeti bu yurdumda!
Neler neler gördü bu gözler de, Hala şaşırtmayı başarıyor insanoğlu! Hedefe varmak için her yol mübah deyip de! Hayal edilemeyecek işler yapıyor insanoğlu.
Bugün siyah dediğine yarın diyor beyaz, Her dalda oynuyor biraz biraz. Devrin adamı oluveriyor, etmiyor naz! Şeytana şapka çıkartıyor insanoğlu!
Her güne bir anlam yüklemek niye, Sevgi de saygı da olmalı her birinde. İnsanları beklentiye sokup, Mutsuz bireyler oluşturmak niye.
Dikte edilmiş bu düşünce evrene, Robot gibi odaklanılıyor o günlere, Herkes alışveriş delisi yapılıp, Karşı çıkanlar garip karşılanıyor çevresinde!
Anne baba sadece o günde mi hatırlanmalı! Sevdiğine güzel cümleler o günde mi kurulmalı! Değer verdiğine hediye belirli bir günde mi alınmalı! Dünya bu dayatmalardan biran önce kurtulmalı.