Kategori arşivi: Genel

ESKİSİ GİBİ DEĞİL

Ne ben eski benim,
Ne de dünya eski dünya.
Çok şey beklemeyin benden,
Üzülüyorum, görüp yaşadıklarım yeter bana!

Hep uzattım yardım için elimi.
Önce uzanıp tuttular,
Sonra uçurumdan aşağı ittiler.
Ve arkalarını dönüp gittiler,
Hiçbir şey olmamış gibi.

Yok şimdi içimde, en ufak bir kıvılcım,
Ne benim ne de dünyanın geleceğine dair.
Belki yüzüm gülüyor ama,
Kalbimin dehlizleri yerle bir.

Ecir Uğur Küçüksille

NE… NE…

Yol geçen hanı olmuş her yer,
Ne giren ne çıkan belli.
Ayaklar baş başlar ayak olmuş,
Ne hancı ne yolcu belli.

Herkes birbirinden korkuyor,
Ne dost ne düşman belli.
Ağızları bıçak açmıyor,
Ne doğru ne yanlış belli.

Dayısını bulan ben kralım diyor,
Ne güçlü ne zayıf belli.
Terazide, arkası olan ağır çekiyor,
Ne haklı ne haksız belli.

Ömrü planlamak mümkün değil,
Ne bugün ne yarın belli.
Para insanları baştan çıkarıyor,
Ne helal ne haram belli.

İnsan insanlıktan çıkmış,
Buna hayat denmez ki!
Dünya dünyalıktan çıkmış,
Konuşmakla düzelmez ki!

Ecir Uğur Küçüksille

KALMADI SAYGIM

Kalmadı insana saygım,
Bu gözler neler gördü neler!
Denedim bir kere anlatayım,
Bu kulaklar neler duydu neler!

Olmaz dediğim her şeyi, oldurdular!
Yapılmaz dediğim her şeyi, yaptılar!
Söylenmez dediğim her şeyi, konuştular!
İnsanlığımdan utandırdılar.

Bilmem kimin hatrına döner dünya,
Beşerin geldiği bu durumda!
Varsın herkes insanım desin,
İnsan gibi yaşamadıktan sonra!

Ecir Uğur Küçüksille

KORKUYORUM

Korkuyorum konuşmaktan,
Duygularımı anlatmaktan,
Kalbimdekileri haykırmaktan,
Korkuyorum…
İçime atıyorum,
Dişimi sıkıyorum,
İnsanlardan kaçıyorum,
Korkuyorum…

Ecir Uğur Küçüksille

KÖRDÜĞÜM

Kime sorsan şikayet ediyor,
Ne söylesen haklısın diyor,
Hangi çözümü sunsan kafa sallıyor,
Hadi deyince, köşe bucak kaçıyor!

Günler geçiyor dertler katlanıyor,
Sessizlik, kabullenmişliğe dönüşüyor!
Dertliyle dertlenenler de vazgeçiyor,
Bu kördüğüm hiç çözülmüyor,
Yapanın yaptığı yanına kâr kalıyor!

Ecir Uğur Küçüksille

LAFÜGÜZAF

LAFIGÜZAF

Lafügüzaf yapıyor çoğu kişi,
Dinlemiyorum, dinleyemiyorum hiç,
Karnım tok altı boş laflara!
Dalıp gidiyorum uzaklara,
Bedenim orada ama,
Ruhum çok uzaklarda!
İçi boş sohbetler,
Yalan yanlış söylentiler,
Yapılmayan yapılamayacak sözler…
Yaş aldıkça dayanamıyorsun,
Söylüyorsun düşüncelerini pat diye…
Sonra mı?
Hem çok bilmiş oluyorsun,
Hem huysuz,
Hem uyumsuz…
Olsun diyorum,
Doğru bir tanedir…
Kim ne derse desin bana ne!

Ecir Uğur Küçüksille

LİYAKAT

Lafta herkes müslüman,
İstiyorlar ama, her mevkide kendinden olan!
Yok diyorlar kimseye zarar bundan.
Açıkça yapıyorlar korkmadan,
Katılmalı diyorlar ihtiyacı olan!
Ahlak, helal, haram düşmüyor ağızlarından,
Tam biat istiyorlar bir de utanmadan!

Ecir Uğur Küçüksille

KALMADI ÜMİT

Güven, koca bir dağdı,
Yıkıldı gitti.
Saygı, ince bir çizgiydi,.
Silindi gitti.
Adalet, herkes içindi,
Güçlüden yana geçti.
İnanılan değerler sömürüldü gitti,
Tüm iyi niyetler kullanıldı bitti.
Haksızlığa herkes lal oldu, yüz çevirdi,
Kalmadı ümit yarına dair,
Soldu, tükendi!

Ecir Uğur Küçüksille

MATRUŞKA

Hepsi birer matruşka insanların!
Yaşadığın her olayda,
İçlerinden farklı bir insan çıktığını görüyorsun.
Kimi zaman yoruluyor,
Ne zaman bitecek bu oyun diyorsun!

En yakınım dediğin bile böyle!
Bilinmezlerle dolu insanlar.
Tam tanıyorum dediğinde,
Hep seni şaşırtıyorlar!

Ömür yeter mi diyorsun,
Ne zaman güvenebilirim onlara.
Yaşadıkça anlıyorsun,
Güvenilmez matruşkalara!

Ecir Uğur Küçüksille

BİR HİKAYE

Bilmem, kaç kişi sordu neden diye,
Ar ettim kendime, söyleyemedim.
Akıttım da göz yaşımı hep içime,
Dert ettim kendime, hiç gülmedim.

Sorun oldu sessizliğim herkese,
Deli de, münzevi de oldum gözlerinde.
Yerli yersiz konuştular her yerde,
Oysa, yaşıyordum bir köşede kendi halimde.

Sabır taşı olsa çatlar derler ya,
Çatladım, dayanamadım günün birinde.
Dedim; ben aşka tutukluyum,
Yok dermanım hiç bir yerde.

Kimi güldü için için,
Kimi garip garip baktı yüzüme.
Anlamadılar diğerleri gibi,
Çıkmadı kimseden bir kelime!

Bak aşk, düştüm ne hallere,
Sığamadım sığamıyacağım hiçbir yere.
Yelken açacağım enginlere,
Ve demir atacağım,
Yalnızlar limanında sensizliğe.

Ecir Uğur Küçüksille