Kategori arşivi: Şiir

Ne kadar da saçma geliyor değil mi? Anlattığımda dinlediklerin. Bu mu! Diyorsun kendi kendine, İçine dert ettiklerin. Bunlar dostum içimi kemirenler, Ne yapsam ne etsem akĺımdan gitmeyenler. Anlamanı beklemiyorum senden, Sadece dinlemen yeter. Anlaman için yaşaman gerek, Yaşayıp hissetmen gerek. … Okumaya devam et →

Seni herşeyden çok sevdim, He gün yollarını gözledim. Vardı tek bir hayalim, Yüreğinde olsun küçük bir evim. Platonik aşktı benimkisi, Senin duygularını soramadım ki! Çekindim hep söylemekten, Sakladım hep bir sır gibi. Belkilerle yaşadım ömür boyunca, Kafamda hep soru işaretleri. … Okumaya devam et →

Maziyi hatırlayıp da yaşarınca gözlerin, Pişmanlıklar ile çarpınca yüreğin, Eski günler hatırına, Yak bir sigara da benim için. Şimdi sen nerdesin ben nerde, Oysa nasıl da bağlıydık birbirimize. O güzel günleri düşleyip de, İç bir kadeh de benim için. Kader … Okumaya devam et →

Bak ne hale getirdin beni, Ben artık eski ben değilim. Elbet benim de bir duyan var sesimi! Ahımın ateşi yakacak seni. Yeter artık ettiğin eza, Ne derdin varsa söyle bana. Sen için için gülüyorsun ama! Ahımın ateşi yakacak seni. Hep … Okumaya devam et →

Kokladığım ilk ve son gülsün, Ne yaprağın düşsün, Ne boynun bükülsün, İstemem zerren zarar görsün. Sevgimle suladım her sabah köklerini, Yapraklarını öperek uyandırdım seni. Siper ettim gövdene gövdemi, Yalnız senin için, Sen zarar görmeyesin diye sevgili. Ecir Uğur Küçüksille

Koş dedim, Gücün yettiğince, Elin erdiğince koş. Yardim et ihtiyacı olanlara. Yaz dedim, Okuyup öğrendikçe, Çalışıp ürettikçe yaz. Işık ol yarınlara Sorgula dedim, Anlatılanlar aklına yatmadıkça, Yaşadıkların kafanı kurcaladıkça sor. Örnek ol etrafına. Susma dedim, Haksızlığa uğrayan gördüğünde, Rastlarsan olur … Okumaya devam et →

İnsanlar konuşamıyor, İnsanlar anlaşamıyor. Herkes ben haklıyım deyip, Bir köşeye çekilip bekliyor. Hep karşından bekleniyor ilk hamle, Bahanede hazır hem de ne! Kimisi ben haklıyım diyor, Kimisi de burnundan kıl aldırmıyor. Çözülmüyor sorunlar, Bir araya gelemeyince. Medenice konuşup, Kendini ifade … Okumaya devam et →

Ben yaşlı koca çınar, Sen toprakta yeni filizlenmiş bir dal. Ben köklerimi atmışım derinlere, Sen alışmaya çalışıyorsun olduğun yere. Bakıyorum gözün hep yukarılarda! Oysa köklerin çok zayıf daha. Bakmazsan yükselirken aşağıya, Ters yüz olursun ilk zorlukta. Hiç kulak asmıyorsun uyarılarıma! … Okumaya devam et →

Yol uzun engel çok, Bilemezsin bu çileli yolda, Nereden gelir serseri bir ok. Her yan hain dolu, Hepsi pusuda bekler. Bir kere aman desen, Hemen yayını çeker. Ne engeller azalır, Ne hainler biter. Sen tetikte ol daima! Zorlukla elde edilen, … Okumaya devam et →

Evdeki en zayıf halka, Hep ona yüklenilir, o kalır darda. Olay olur, sussa da konuşsa da, Hatırlanır genellikle zor zamanlarda! Ecir Uğur Küçüksille