Bu ülke,
Dürüstlükten ödün vermeyenler,
Vatan için çaba sarfedenler,
Adaleti şiar edinenler,
Sayesinde yükselecektir.
Ümit besleme bunlardan başkasına,
Aldanma hayal satanlara,
Kulak kabartma süslü laflara,
Lüksümüz yok geç kalmaya.
Ecir Uğur Küçüksille
Varlık içinde yokluk yaşayanlar,
Yok kelimesi diline pelesenk olanlar.
Bir gün göçeceksiniz bu dünyadan,
Ve arkanızdan hiç iyi konuşmayacaklar!
Ne kendinize faydanız var!
Ne de ihtiyacı olan bir garibe!
Eliniz hiç cebinize gitmez,
Kar sayarsınız bir bardak çayı bile!
Bilmem, kime saklıyorsunuz varlığınızı?
Gelininize mi, damadınıza mı?
Yoksa sizinle mi gelecek öbür tarafa!
Gerçekten kefenin cebi var mı!
Ecir Uğur Küçüksille
Hiç kimse göründüğü gibi değil,
Aldanma, sahte tebessüm ve samimiyete.
Hiç kimsenin özüyle sözü bir değil,
Aldanma, söylenen süslü kelimelere.
Herkes adeta bukalemun olmuş,
Uyum sağlıyor hemen bulunduğu yere.
Mert insan bulmak hayal olmuş,
Dünya döndü adeta bir çöplüğe.
Ecir Uğur Küçüksille
Özünde var insanoğlunun,
Hep en önde olmak.
Dile getirmese de ister,
Dikkatleri üstünde toplamak.
Bu uğurda harcar,
Zaman, para ve bir ömür!
Çok kalpler kırar,
Yaptıklarını normal görür!
Hep söylenir de,
“Aman gözüm yok, istemem” sözü.
Bir kıvılcım da olsa vardır derinlerde,
Bekler alevleneceği günü!
Ecir Uğur Küçüksille
Yaşlanıyorum galiba,
Gönlüm razı gelmiyor haksızlığa.
Neyse pat diye söylüyorum,
Hakim olamıyorum duygularıma.
Sevmiyor insanlar,
Kaçıyorlar duyunca doğruları!
Yalanlarla yaşıyorlar,
İstemiyorlar düzen bozanı!
Ne ben değişirim,
Ne de insanlar bundan sonra.
Yavaş yavaş alışmalıyım,
Yalnız ve doğrularla yaşamaya.
Ecir Uğur Küçüksille