Hakkımda iftira atanlara,
Hayatıma acı katanlara,
Doğruyu bilmeden konuşanlara,
Hakkımı helal etmiyorum.

Er ya da geç tecelli edecek adalet,
Haklılığım ortaya çıkacak elbet.
Bilmem, arkamdan konuşup, söz söyleyenler,
Nasıl gelip de yüzüme gülecek?

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Çok değer verdim insanlara,
El üstünde taşıdım onları.
İyilikten zarar gelmez dedim,
Görmezden geldim hatalarını.

Bazen arkadaşım bazen öğrencim oldu bu insanlar,
Kendimden ayrı tutmadım onları.
Meğer çok yanılmışım,
Şimdi çekiyorum acılarını.

Öğrendim, iyilik miadını doldurmuş dünyada,
İki yüzlülük hoş gelir olmuş insanlara.
Biraz geç oldu ama,
Öğrenmenin yaşı yok hayatta.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Hep bir ışık görmek olmalı amaç,
En loşundan bile olsa.
Karanlığı dağıtmak için,
En zor anında.

Tüketmemelisin ümitlerini,
Daha sıkı sarılmalısın.
Aşmalısın engelleri,
Ulaşmak için aydınlığa.

Kimse seni biçare görmemeli,
Başın dik,mağrur olmalısın.
Her gün yeni bir emek harcamalısın,
Ve huzurla koymalısın başını her akşam yastığa.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Çocuklar gibi gülmek istiyorum,
Hani yüzlerindeki o masum tebessüm var ya,
Hani hiçbirşeyden habersiz delicesine attıkları kahkahalar var ya,
İşte öyle gülmek istiyorum.

Çocuklar gibi sevmek istiyorum,
Hani insana saf ve temiz duygularla yaklaşırlar ya,
Hani insanı hep severler hiç kin tutmazlar ya,
İşte öyle sevmek istiyorum.

Çocuklar gibi olmak istiyorum,
Hep seven,
Hep sevilen,
Gönüllere neşe veren bir insan olmak istiyorum.

Ecir Uğur Küçüksille

Olacak dostun olduğu gibi düşmanın da elbet,
İftira atan düşmandan korusun Allahım.
Sırtından vurup, arkandan eder gıybet,
Böyle düşmanı kimseye vermesin Allahım.

Önce ortaya bir laf atar,
Sonra onlara bakıp keyifle seyre dalar.
Sen temizlemek için yıpranırsın, yüreğin karalar bağlar,
Böyle düşmanı kimseye vermesin Allahım.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE