Değmez bir ömür harcamaya,
Siyaset denilen karmaşaya!
Yazık onun peşinde koşup,
Sevdiklerine ayıracağın zamandan çalmaya!
Doğruya doğru eğriye eğri demek varken,
Yutkunup lâl olmaya!
Ağaç gibi dik durmak varken,
Serseri esen rüzgarlarla, sağa sola savrulmaya!
En tepede olmadıkça,
Hep harcanacak adam olursun!
Tam oldum olacağım derken,
Kendini kapının önünde bulursun!
Ecir Uğur Küçüksille
Git demiştin git çok uzaklara,
Seni bir daha görmeyeyim asla.
Ben hasretinle yanarken burada,
Sen kahkahalarla gül benim için.
Gözünden kıskandım seni anbean,
Uykularımı süsledi hayalin her akşam.
Ben bunları düşünüp ölürken kahırdan,
Sen hiç üzülme, gönlünce yaşa benim için.
Bir ömür geçirmekti senle emelim,
Ayrılmayacaktı hiç ellerinden ellerim.
Ben serseri yalnızlığa demir atmışken,
Sen aşk şerbeti iç benim için.
İstemedim istemem düşmeni asla,
Bir ömür kalbin çarpsın heyecanla.
Ben sana tutuklu bekleyeceğim ama,
Sen ruh eşini bul, mutlu ol benim için .
Ecir Uğur Küçüksille
Nasılsın dedi bu sabah?
Dedim,
Hem Yegahım hem Hicaz,
Hüzzam da yok değil derinlerde,
Anla dedim anla biraz.
Doluyum hüzünle baştan ayağa,
Dokunsan, döneceğim çılgın akan ırmaklara.
Öyle yorgun ki mahsun yüreğim,
Hasretim Rast’a ve Mahur’a.
Ecir Uğur Küçüksille
Kalmadı artık bakmaya mecalim,
Gördüklerimden sonra kaldırmıyor yüreğim.
Biliyordum yok insan olarak değerim!
İzlediklerimle aklıma perçinledim!
Ben bu haldeyim, düşünemiyorum yaşayanları!
Ailesini kaybeden, karda kışta çadırlarda kalanları!
Bir ömür boyu bu duygu ve acıyı,
Nasıl geride bırakacaklarını!
O değil de,
Para pul kazanılır!
Ev bark yapılır!
Peki,
Geride kalanlar nasıl silecek hafızalarından,
Çaresizliği!
Çığlıkları!
Tırnaklarıyla kazdığı enkazları!
Ecir Uğur Küçüksille
Saçlarını savurup da tarardın ya,
Gülerdin, gamzelerinde güller açardı ya,
Bir kahkaha atar, kasvetime güneş olurdun ya,
İnan aklımdan çıkaramıyorum seni.
Gençlik aşkımdın benim.
Her sabah okula beraber gitmek için,
Gizlice sokağın köşesinde bekleyip,
Utana sıkıla sevdiğimi söylediğim.
İkimiz de çocuktuk işte!
Çocukça tartıştık ve ayrıldık!
Şimdi o sokakta görüyorum seni.
Yine utana sıkıla selam veriyorum,
Ve tatlı bir tebessüm ile anıyorum geçmişi.
Ecir Uğur Küçüksille
Ünvan ve makamların çerez gibi dağıtıldığı günümüzde, insanlara sırf bu ikisinden birine veya her ikisine de sahip olduğu için saygı duyulmamalıdır.
Bu ikisinden birine veya ikisine de sahip olan bir insanla karşılaştığınızda; Önce insanlığına ve kişiliğine, sonra bilgisine ve size ne katabileceğine,
son olarak da bu veya bunları nasıl elde ettiğine bakın ve araştırın. Eğer, bunlardan birinden bile şüphe duyarsanız o kişiye saygı duymayın ve mümkünse
uzak durun.
Herkesin hakettiği saygıyı gördüğü bir dünyada yaşamak dileğiyle…
Ecir Uğur Küçüksille
Patlayacak volkan gibiyim,
Küçük bir kıvılcıma bakıyorum!
Dökülüverecek cümleler dilimden.
Yanlış birseyler mi söyleyeceğim?
Hayır, kesinlikle!
Hepsi doğru olacak,
Hepsi bir mesaj verecek.
Ama,
Kimi istediği gibi anlayacak!
Kimi başka tarafa çekecek!
Kimi karalayacak!
Kimi yaftalayacak…
Kimse düşünmek için zaman harcamayacak!
Susuyorum…
Ecir Uğur Küçüksille