Bırakıp gittin beni kapanmaz yarayla,
Unutursun dedin unutursun zamanla.
Sarılıp avunuyorum hala hatıralarına,
Seni unutmam mümkün mü!
Her kapı çaldığında, her telefonda,
Sen diye koşup açıyorum hala heyecanla.
Bilmem ne zaman biter bu karmaşa,
Seni unutmam mümkün mü!
Bir diken değilsin ki! Söküp atayım.
Bir rüya değilsin ki! Geldi geçtiye vurayım.
Bir hata değilsin ki! Gençlik deyip avunayım.
Seni unutmak mümkün mü!
Ecir Uğur Küçüksille
Adeta bir sülük gibisin,
Yapışmışsın sahibine!
Onsuz kocaman bir hiçsin,
Sen ne kadar hayır desende.
Sülüksün işte!
Bitecek bir gün faydan sahibine.
Sonun da onlar gibi olacak,
Gözden çıkarılıp atılacaksın,
İlk hayır dediğin yerde.
Ecir Uğur Küçüksille
Hayatta, arkanda biraktığın cam kırıklarına dikkat et ki ileri de bir gün ayağına batmasın.
Ecir Uğur Küçüksille
Bilmen bu hırsın neye,
Elde etmişsin isteklerini dünya gözüyle.
İstiyorsun hep daha fazlasını,
Mübah diyorsun bu yolda herşeye.
Ben bilirim diyorsun,
Ben olmalıyım diyorsun heryerde.
Egonla üstünlük taslıyorsun,
Konuşuluyorsun heryerde!
O kadar kanıksamış ki insanlar,
Bekliyor senden her kötülüğü!
Sen ben oldum diyorsun ama,
Bir gün göreceksin düştüğünü.
Ecir Uğur Küçüksille