Konuşup da tuz basmayın yarama,
İçin için kanıyor, dinmedi sızısı halâ.
Herkes geçer, sabret diyor ama,
Takatim kalmadı dayanmaya.

Yaram derinde, göremez kimse,
Yüzüm güler, içim virane.
Bilmem nasıl düştüm bu derde,
Lokman Hekim gelse bulamaz çare.

Dermanım sende serv-i revânım,
Sevgin benim ab-ı hayatım.
Gel beni rüsva eyleme,
Gönül pınarının her damlasına muhtacım.

Ecir Uğur Küçüksille

Kaldım dört duvar arasında,
Her yeni gün bir öncekinin kopyası.
Farklı kılmak adına uğraşıyorum ama,
Değişmiyor, sanki alın yazısı!

Sonra, düşündüm de kendi kendime,
Sen değil miydin bunu isteyen?
Her gün yoğunluktan şikayet eden!
Hayatın normal devam ederken.

Nankör diyorum insanoğlu,
Her şeyden şikayet ediyor.
Şükretmek için değil,
Şikâyet etmek için bahaneler arıyor.

Ecir Uğur Küçüksille

Ben sana hasret, sen bana,
Ne kadar sürecek bu böyle.
Bir yanım eksik, senden uzakta,
Uyanmak istiyorum bakarak gözlerine

Bekle diyorsun her seferinde,
Kayboldum zaman dehlizinde.
Çıkacak bir yol arıyorum,
Karıştı gecem gündüzüme.

Gel beraber kaldıralım engelleri,
Beklemeyelim ümit trenini.
Gençlik elden uçup gidiyor,
Bulamayacağız tekrar bu demleri.

Ecir Uğur Küçüksille