Beni sevmiyorsun biliyorum,
Yaptıklarını görmezden geliyorum,
Kötülük ruhuna işlemiş görüyorum,
Benim de bir sabrım var hatırlatıyorum.

Cesaretin yok aslında hiçbirşeye,
Lafı uzatıp yanaşmıyorsun söz vermeye.
Bağırararak çıkmaya çalışıyorsun hep üste,
Bir duruşun yok anla işte.

Hep arkamdan iş çeviriyorsun,
Duymaz sanıp sonucunu bekliyorsun.
Kendini çok akıllı sanıyorsun,
Kişiliğin yok anlamıyorsun.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir zamanlar düşmandan korunmak için,
Bir arada yaşarken insanlar.
Şimdi düşmandan korunmak için,
Ayrılıp tek başına yaşıyor.

Yanında ve etrafında bulunandan korkuyor,
Güvenmiyor güvenemiyor kimseye.
Hep şüpheyle yaklaşıyor,
Muhabbet edip samimiyet gösterene.

Geliştik diyor, ilerledik diyor herkes,
Değil hiçbirşey eskisi gibi.
Evet gelişti ve ilerledi teknoloji,
Yazık yerinde bile saymadı insanlık geriledi.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne gemiler demir atar bu limana,
Hepsi birbirinden habersiz.
Aylar yıllar burada kalırlar ama,
Düşünmezler neden bu liman bu kadar sessiz.

Her dışardan gören imrenir de onlara,
Bilmez neler oluyor o gemi kamaralarında.
Her biri adeta hayat dersi,
Gizemli hikayeler vardır yalnızlık limanında.

Ecir Uğur Küçüksille

Arayınca arayandan,
Hiç hal hatır sormayandan,
İşi düşünce sana koşandan,
Arkadaş olur mu hiç?

Her şeyi senden bekleyenden,
Derdinle dertlenmeyenden,
Aman bana ne diyenden,
Arkadaş olur mu hiç?

Hep menfaat peşinde koşandan,
Seni her fırsatta satandan,
Sonra sıkılmadan sırıtandan,
Arkadaş olur mu hiç?

Olmaz der Ecir gel dinle,
Çok darbe yedi ömrünce.
İyi niyet kurbanı olmadan önce,
Mesafeni koru ödün verme.

Ecir Uğur Küçüksille