Gül dalında güzel,
Sevgi karşılık bulunca.
Eğer beni sevmiyorsan,
Öyle kal uzakta.

Bırak hayallerim yıkılmasın,
Aşka inancım solmasın.
Bir ömür boyu sevdalı,
Hep belki umuduyla yaşayayım.

Ecir Uğur Küçüksille

Bazen, yalnız hissediyor insan kendini,
Olsa da etrafında insan seli!
Nasıl olsa diyor;
Bir gün, en zor anında terkedip gidecek herbiri!
Sonbaharda, yaprakların ağacı terkettiği gibi.

O zaman;
Neden, bu herkesi memnun etme gayreti,
Neden, bu çekilmez insanları idare etme çilesi.
Tutmamalı çevrende seni yoran birini,
Sonradan sen üzüleceğine, şimdi o üzülmeli.

Ecir Uğur Küçüksille

Git diyorsun bu şehirden,
Sil diyorsun beni maziden,
Sorma diyorsun bana neden,
Söyle, böyle nasıl yaşarım ben?

Kolay mı öyle bir kalemde silmek?
Kanayan yarama tuz basıp sessizce gitmek,
Neden diye düşünüp hayata küsmek,
Bir ömür boyu bunu sineye çekmek.

Seni bilmem ama ben alışamam,
Yüreğimdeki isyan çığlıklarıyla başa çıkamam,
Geçmişe bir sünger çekip,
Bir başka gönül kapısını çalamam.

Ecir Uğur Küçüksille

Bu aralar çok yokluyorlar bam telimi,
Sustukça sanıyorlar sindiğimi.
Bir gün öyle patlayacağım ki!
Kaçacak delik arayacak her biri.

Sessizliğim asaletimden,
Sanmayın korkuyorum sizden!
Oyalanın güç elinizdeyken,
Haberim var her birinizin ciğerinden!

Ecir Uğur Küçüksille

Canından can verirsin de,
Dünyayı önüne serersin de,
Kılına zarar gelsin istemezsin de,
Evlat da el oluverir günün birinde!

Canın yanar, konduramazsın kendine,
Yüreğin kanar, anlayamazsın niye,
Yine de yüzün güler, belli etmemek için ele,
İçinden dersin, bunun için miydi çektiğim çile!

Maziye gider, ana babanı hatırlarsın,
Onların söylediklerini daha iyi anlarsın,
Kırılırsın, kızarsın, ağlarsın,
Ama, yine de evlâdım der silip atamazsın!

Ecir Uğur Küçüksille