Yaz dostum,
Tarihi ve kuyumuzu kazanları not et.
Yarın çok bakacağız bu notlara,
Biliyorum boşa diyorsun içinden,
Beni kırmamak için yazıyorsun,
Ama o gün gelecek ve anlayacaksın beni.
Çok kişi olacak o zaman yanımızda,
O arkamızdan iş çevirenler de olacak orada,
Unuttuk sanacaklar yaptıklarını,
Hiçbir şey yokmuş gibi gelip merhaba diyecekler bize.
İşte o zaman bizim elimizde olacak ipler,
Vuracağız bize yaptıklarını yüzlerine,
Göreceksin yarabbi şükür deyip,
Yine de gitmeyecekler yanımızdan.
Çünkü yok onlarda zerre kadar ne onur ne de haysiyet.
Sabret dostum,
Güzel günler yakında.
Unutma,
Kişi yaşattığını yaşamadan ölmezmiş.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Arkamdan konuşup,
Yüzüme gülenlere.
Önce selam verip,
Sonra verip veriştirenlere.
İftira atıp,
Bir yıldır bana çile çektirenlere.
Kulak kesilin, bu sözlerim sizlere.
Keşke yüzüme söyleyebilseniz,
Ama o cesaret yok sizlerde.
Keşke kul hakkı bilseniz,
Ama o edep yok sizlerde.
Belki birkaçınızı bulup,
Yüzleşeceğim bu dünyada sizlerle.
Bulamadıklarım,
Sizleri havale ettim yüce Rabbime.
Dört gözle bekliyorum hesap gününü,
Almak için hakkımı ederince.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Garip bir koşuşturma her yerde,
Hepsi, bir koltuk kapmak hevesiyle.
Şimdi vaatler uçuşur da her yerde,
Hepsi unutulur koltuğa geçince.

Nasıl bir etkisi var ki o koltuğun,
İnsanları birbirine düşürür.
İstenilen elde edilince,
Oradan her şey toz pembe görülür.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE