Adam diyorlar bu devirde herkese,
Oysa kolay mı adam olmak öyle?
Önce omurgası olmalı adamın,
Bir o yana bir bu yana eğilmemeli.
Kişiliği olmalı sonra,
Konuştu mu! acaba dememeli kimse.
Kendi başına karar verebilmeli,
Bağlı olmamalı sahibinin sesine!
Kayırmamalı kimseyi senden benden diye,
Adil olmalı, kalbi titremeli her seferinde.
Baksan dolaşan çok da adamım diye!
Adam gibi adam az özde.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne yana baksam riya,
Ne yana baksam haksızlık.
Bir tarafta adam kullanmayı sevenler,
Bir tarafta dereyi geçmeyi bekleyenler!

Utanır oldum artık insanlığımdan,
Yaşıyorum kendi kuytumda.
Korkuyurum kırıp incitmekten,
Gelip çekmeyin beni kendi karanlığınıza!

Ne makamda ne mevkide gözüm,
İstemiyorum hepsi sizin olsun.
Benimle uğraşanlara son sözüm,
Bir gün kendi kötülüğünüzde boğulun.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ya sen gel,
Ya beni de al yanına.
Söz dinletemiyorum artık,
Göğsümde çarpan şu mahsun kuşa.

Olmuyor öyle uzaktan konuşmakla,
Değmeli göz yaşlarım göz yaşlarına.
Beraber açmalıyım her sabah gözlerimi,
Yeni doğan güne mutlulukla.

Savrulurken özleminle oradan oraya,
O iki cümle hep aklımda.
Ya sen gel,
Ya beni de al yanına.

Ecir Uğur Küçüksille