Bir masa var ortada,
Herkes ona meraklı.
Bu öyle bir masa ki,
Önü ile arkası çok farklı.
Önüne geçen eğilir,
Arkasına geçen sevinir,
Kişilikler değişir,
Uğruna kavga edilir.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Aylık arşivler: Ağustos 2015
“Söz konusu vatansa, gerisi teferruattır”
Bu söz ne kadar da uygun bugünlerde. Aslında, her türk vatandaşının bu sözü hatırlayıp, bir kez daha düşünmesi gerekiyor.
Söz konusu olanın vatan olduğunun idrakine vararak, kısır siyasi çekişmelerden vazgeçip, tek yumruk ve tek yürek olması gerekiyor. Koltuk kaygısıyla hareket edenlerin peşinden koşmayı bırakıp, gözlerini açması gerekiyor. Kimin dost kimin düşman olduğunu anlaması gerekiyor.
Ve en önemlisi bu dünyada bize bizden başka kimsenin dost olmayacağını, sadece dost gibi görünüp, içten içe yok etmeye çalışacağını anlaması gerekiyor.
Peki bütün bunları yapabilir miyiz? Yaparız yapmasına ama, şöyle bir etrafıma bakınca; Çoğu kimsenin bana dokunmayan yılan bin yaşasın modunda olduğunu, olan bitenin farkında olmadığını, olsa bile kafa yormadığını ve günü yaşadığını görmekteyim.
İnşallah ben yanılıyorumdur!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
HASTANE KÖŞELERİNDE
Binlerce isimsiz hikaye yaşanır,
Issız hastane köşelerinde.
Ne ümitler yeşerir, ne hayaller yıkılır,
Issız hastane köşelerinde.
Hani vardır ya, hep şikayet edenler,
Bulunduğu duruma şükretmeyenler.
Bir gün geçirse kendine gelir, titrer,
Issız hastane köşelerinde.
Bir odada yeni bebek ağlamasıyla,
Şenlenir yürekler.
Bir odada ölümün soğuk nefesiyle,
Kederlenir yürekler.
Bitmez hiç ibretlik kareler,
Issız hastane köşelerinde.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
SEVİLENE
Gözlerim gözlerinden utanır,
Bakamam o yeşil gözlerine.
Sözlerim yüreğinden utanır,
Söyleyemem atarım hep sineye.
Sanırsın duyguları alınmış,
Taş kalpli biri beni.
Sineme girsende bir dinlesen,
Seni gördüğümde kalbimin sesini.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
UNUTAMADIM (29.06.1996)
Geçer demiştim, unuturum demiştim,
Yıllar geçti unutamadım, gönlümdesin.
Biter demiştim, söner demiştim,
Ama, o kor ateşinle hala kalbimdesin.
Neydi bu kadar etkileye beni?
Yüreğime işleyen derin sevgi.
Çözemedim bir tanem,
Çözemedim, bırakıp gittin gideli.
Şimdi uzaklarda, başka gönüllerdesin belki,
Gününü gün ediyor, aklından geçirmiyorsun bile beni.
Gün gelir de hatırlarsan bu derbederi,
Unutma! Bıraktığın yerde bekliyor seni.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
MİLLET OLARAK
Çok çabuk unutuyoruz,
Millet olarak yaşadıklarımızı.
Ders almıyoruz olanlardan.
İlginçtir, seviyoruz mağdur edebiyatını,
Hemen savunmaya geçiyoruz,
Sorup soruşturmadan.
Doğruya yalan demek,
Yalana doğru demek,
Artık sıradan oldu.
Şaşırdık neye inanacağımızı.
Sayısız kümelere bölündük,
Oncu, buncu, şuncu diye.
Farkında olmadan kızdık,
Düşman olduk birbirimize içten içe.
Para kıstas oldu ilişkilerde,
Öyle ya, davul bile dengi dengine!
İyilik yapana şaşıldı,
Aranır oldu hep menfaat bunun neresinde?
Çıkmaktı hedefimiz,
Muhasır medeniyetler seviyesine.
Ama bu da hep sözde kaldı.
Varolanı kullanmaktan öteye gidemiyoruz,
Sayıyoruz olduğumuz yerde.
Eğitim desek o da perli perişan,
Sürünüyor yerlerde.
Öğrenciyi öğrencilikten çıkardık,
Öğretmenliğin saygınlığı kalmadı,
Öğrenci merkezli eğitim yapıyoruz diye!
Yazık ettik,
Hala da yazık ediyoruz.
Hiç de aklımız başımıza gelmiyor.
Unutmayalım,
Yok bu dünyada,
Vatanımızdan daha güzel bir ülke.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
YAFTA
Yaftalamak kolay bir insanı,
Gerçeği bilmeden insafsızca.
Arkasından konuşmak,
Umarsamadan sağda, solda.
Sorulmaz hiçbir zaman,
Gerçek mi, yalan mı diye?
Sorulsa da usuleten,
Çekilmiştir ipin bir kere.
Anlatamazsın derdini,
Ne kadar debelensen de.
Hep duyarsın aynı sözleri,
Kalırsın, sessiz biçare.
Yafta derler,
Çamur at izi kalsın derler,
Seni anlamaz,
Söylerler, söylerler, söylerler.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
ŞEHİTLERİMİZE
Gün geceye dönmesin diyorum,
Şehit haberlerini duymayayım diye.
Benim içimi bir yakan ateş,
Ailelerin yüreğini bin yakmasın diye.
Davulla, halayla gönderilen yiğitlerin,
Şehadet haberleri geliyor da bir bir.
Bu durumda bile derdi benim milletimin,
Doğru, benim siyasi düşüncemdir.
Kim,nasıl ödeyecek bu şehitlerin haklarını?
Kim koruyup kollayacak geride kalanlarını?
İsim verip beni güldürmeyin,
Hepsi bağırıp çağırıp, yerinde oturan koltuk sevdalıları.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE