Ne kadar da eminsin gelecekten,
Bir saniye sonrandan bihaberken.
Ağzından çıkanları kulağın duymuyor,
Hayat bu, düşünmelisin konuşurken.

Hayat bu, yapmam dediğini yaptırır,
Kaybettiklerinin arkasından baktırır.
Pişmanlıkla geçmişi düşünürken,
Her yaptığını sorgulattırır.

Ecir Uğur Küçüksille

Bırakıp gittin bir gece beni,
Sensiz, çaresiz.
Şimdi kuytu köşelerde,
Gözyaşlarımla dertleşiyorum.

Kafamda sorular çığ gibi,
Hepsi cevapsız, hepsi netameli.
Bir kibrit çaksa patlayacağım sanki!
Gözyaşlarımla dertleşiyorum.

Dışarıda herkes mutlu, şen bülbül,
Ben gülizarda solan tek gül.
Gönül gözüme inen o kara tül,
Ne zaman kalkacak diyor,
Gözyaşlarımla dertleşiyorum.

Ecir Uğur Küçüksille

Sakın büyüme oğlum,
Hep çocuk kal.
Bırak büyükler oynasın,
Hayat denilen tiyatro sahnesinde.

Saķın büyüme oğlum,
Kötülük hiç girmesin kalbine.
Etrafına neşe saç,
O tertemiz duygularla dolu yüreğinle.

En büyük derdin,
Oyuncakların ve yiyemediğin şeker olsun.
Sadece ve sadece,
Bunlar için dök göz yaşlarını.

Düşüncelerini özgürce söylemek için,
Hayata toz pembe bakmak için,
Etrafına neşe saçmak için,
Hiç büyüme, hep çocuk kal.

Ecir Uğur Küçüksille