Dışarıdan izlesen güzel ülke,
Sıkılmaya vakit bulmak mesele,
Akşamdan sabaha gündem değişiyor,
Uyanınca anlamaya çalışıyorsun ne oldu diye.

Alışıyorsun yavaş yavaş bu duruma,
Yapmıştır diyorsun kim olsa!
Şaşırmıyorsun dünya yıkılsa!
Espriyle yaklaşıyorsun olanlara!

Ne acı!
Gülüyoruz ağlanacak halimize!
Laf yetiştirmeye çalışıyoruz birbirimize!
Şapkayı öne koyup düşünmüyoruz,
Ne oldu böyle bize diye!

Ecir Uğur Küçüksille

İnsanlar insanların elinde,
Adeta birer oyuncak!
Kullanıp, işleri bitince!
Bir köşeye umarsızca fırlatılacak!
Bunu herkes görecek,
Sessiz kalıp, sus pus olacak!
Sonra dillerde slogan, dünya güzel olacak!
Hadi canım siz de!
Dünyayı bu insanlık mı kurtaracak!

Ecir Uğur Küçüksille

Sorsan, herkes sütten çıkmış ak kaşık!
Yok kimsenin hayatında ek küçük bulaşık.
Hepsinin hayatları adalet sarayı!
Başkaları kirletiyor dünyayı.

Bahsederler haktan hukuktan!
Yalnız dilde, uygulama yok baksan!
Hele bir de menfaat varsa,
Olur her şey yerle yeksan!

Dolaşıyorlar hep çuvaldızlarıyla,
Korkuyorlar kendileriyle hesaplaşmaya!
Yalanlarla dolu bir dünya kurmuşlar,
Yaşıyorlar hayatlarını doya doya.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

On düşünüp bir kelime etmek gerek bu zamanda,
İstedikleri yöne çekiveriyorlar anında,
Sen kendini anlatmaya çalışıyorken,
Yıpranıyorsun, eziliyorsun toplumda.

Düşene bir de ben vurayım düşüncesi herkesde,
Sorup soruşturmak yok ne olmuş diye!
Sağdan soldan duyup,
Yapıştırırlar damgayı ezbere!

Sonra, haklı çıkmışsın çıkmamışsın,
Hiç önemli değil!
Bir kere kazınırsın insanların aklına,
Silmek hiç kolay değil!

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Güçlüler güçsüzleri eziyor,
Ezilenler sesini duyuramıyor,
Duyanlar güçlünün yanında yer alıyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.

Bir avuç insan bu düzene isyan ediyor!
Hak, hukuk var diye haykırıyor,
Duyan herkes başını kuma sokuyor!.
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.

Kime gitsen bir kılıf uyduruyor,
Kısaca beni karıştırma diyor,
Düşenin elinden tutan olmuyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.

Ecir Uğur Küçüksille