Bilmen bu hırsın neye,
Elde etmişsin isteklerini dünya gözüyle.
İstiyorsun hep daha fazlasını,
Mübah diyorsun bu yolda herşeye.
Ben bilirim diyorsun,
Ben olmalıyım diyorsun heryerde.
Egonla üstünlük taslıyorsun,
Konuşuluyorsun heryerde!
O kadar kanıksamış ki insanlar,
Bekliyor senden her kötülüğü!
Sen ben oldum diyorsun ama,
Bir gün göreceksin düştüğünü.
Ecir Uğur Küçüksille
Bazen kelimeler kifayetsiz kalıyor,
Duygularını anlatmaya.
Başın öne düşüyor,
Yüreğin kan ağlıyor,
Bir anda olup bitene.
Neden diyorsun,
Gerçek mi diyorsun,
Anlamaya çalışıyorsun anlamıyorsun.
Derin bir sessizliğe gömülüp,
Uzun uzun dalıyorsun…
Ecir Uğur Küçüksille
Ne çok keşke var hayatta,
Maziye bakınca küllenmiş.
Kiminin acısı yüreklerde hala,
Can yakıcı ve sönmemiş.
Kimi düşünmeden verilmiş kararlar,
Kimi yanlış çizilmiş yollar,
Kimiyse acemice atılmış adımlar.
Hiçbirinin izleri silinmemiş.
Ecir Uğur Küçüksille
Yazım da sensin kışım da,
Güneşim de sensin yağmurum da.
Nefes aldığım her an yanımda,
Sen varsın sen olacaksın.
Gecem de sensin gündüzüm de,
Dünyamı aydınlatan gül cemalinle.
Aşk ve sevgi geçen her cümlemde,
Sen varsın sen olacaksın.
Ecir Uğur Küçüksille
Ne gökteyim ne yerde,
Düştüm çaresiz bir derde.
Sağda solda deli divane,
Geziyorum tutan yok elimden.
Kime gitsem bozuluyor çehresi,
Sanki git diyor yüz ifadesi,
Bana kalıyor sessizce terketmesi,
Geziyorum tutan yok elimden.
Oysa istemiyorum para pul,
İstediğim biraz nasihat biraz da tatlı dil.
Anladım kalmamış derde derman gönül.
Geziyorum tutan yok elimden.
Ecir Uğur Küçüksille
Senden kalan son fotoğrafı alıp,
Nemli gözlerle maziye dalıp,
Sanki gerçekmiş gibi yüzünü okşayıp,
Çok ağladım ardından çok.
Her gün geçtiğin yola bakıp,
Her an göreceğim diye heyecanlanıp,
Hep hüsranla yatağıma uzanıp,
Çok ağladım ardından çok.
Verdiğin sözlere inanıp,
Saf duygularla sana bel bağlayıp,
Ümitlerim solunca darmadağınık,
Çok ağladım ardından çok.
Ecir Uğur Küçüksille
Neden burnun havada?
Egon tavan olmuş!
Bakmıyorsun hiç etrafına.
Sen kendini bulutlarda görüyorsun ama,
Arkandan gülüyor herkes katıla katıla!
Ne kattın insanlığa?
Kim biliyor seni dünyada?
Sahip olduğun bir ünvan,
O da geçerli belli sınırlarda!
Arkandan gülüyor herkes katıla katıla!
Ecir Uğur Küçüksille
Kalmadı hiçbir şeyin eski tadı,
Mevsimler bile değişti artık.
Ne insanlar içten ve samimi,
Ne de sokaklar çocuk sesleriyle dolu ve güvenli.
Herkes kuşkuyla bakıyor birbirine,
Acaba sorusu hep zihinlerde.
Paylaşmak enayilikle eşdeğer artık,
Açlık ve sefalet her yerde.
Düşene bir kere daha vurmak,
Gücün yanında durmak adamlık oldu.
Doğruluk, dürüstlük, merhamet,
Yok oldu gitti, zül oldu.
Ecir Uğur Küçüksille
Eğilme! Dik dur,
Herkes seni böyle bilsin.
Her devrin adamı olma,
Bırak alın terin seni yükseltsin.
Ecir Uğur Küçüksille
Her gün binlerce ayet, hadis, özlü söz,
Sayfalarda, dillerde, her yerde…
Acaba kaç kişi bakıyor veya düşünüyor,
Sağım solum ne yapar ne halde!
Bir tarafta her isteği yapılan,
Yokluk nedir bilmeyen çocuklar.
Bir tarafta çocuğuna pantolon alamayan,
Bunu ar edip can kıyan babalar.
Susun ve konuşmayın lütfen!
Yazmayın paylaşmayın sahte mesajlar.
Nasıl olsa birkaç saat sonra unutacaksınız,
Devam edecek ağlamaya çocuklar!
Ve canına kiymaya babalar!
Ecir Uğur Küçüksille