Gidiyorum buralardan,
Gidiyorum, sana ait ne varsa bırakıp ardımda.
Sus! Sakın söyleme bir kelime daha,
Acılarım artmasın daha fazla.

Gidiyorum buralardan,
Kalbime akan gözyaşlarımla.
Gidiyorum biçare,
Sana hasret, aşka hasret uzaklara.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ortada bir koltuk,
Onlarca göz onda.
Ellerini ovuşturup iç geçiriyor,
Ben oturmalıyım o koltuğa.

Ben oturmalıyım ki diyor,
İliklensin önümde düğmeler.
Ben oturmalıyım ki diyor,
Ayrılmasın etrafımdan kimseler.

Baki kalacak gibi oturdu da,
O koltuğa nice kimseler.
Şimdi sadece akıllarda,
Birer kelimeden ibaretler.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Riyakarlık gırla,
Laf taşımak moda,
Adam satmayı hiç sorma,
Kime güveneceğiz bu dünyada?

Herkes güçlünün yanında,
Derdini anlatamazsın uğraşsan da!
Etraf dolu şakşakçılarla,
Haklı haksız kimin umurunda!

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bir kere düşmeye gör şu dünyada,
Ne dostun kalır, ne arkadaşın.
Yalnızlığın verdiği karanlık sarar dört yanını,
Ellerin bomboş, gözlerin yollarda bir gölge aranırsın.

Gücüne gider bütün olanlar,
Gözlerin yaşla dolar.
Yüreğini dağlar hatıralar,
Ama öğretir, hayatın gerçek yüzünü yaşananlar.

Ecir Uğur Küçüksille

Kırkımda öğrendim,
Kazık yemenin inceliklerini.
Kırkımda öğrendim,
İyilik yapmanın, beş para etmediğini.

Elimden geleni yaptım,
Vefasızlık buldum.
Gücüm yetmedi, yapamadım,
Kötü adam oldum.

Kırkımda anladım,
Devir dürüstlük devri değil.
Kırkımda anladım,
Bu dünya bana göre değil.

Ecir Uğur Küçüksille