Ne kadar da bağlısın,
Şana, şöhrete,
Mala, mülke, paraya!
Kimse seni hatırlamayacak,
Çok değil, iki üç nesil sonra!
Ne adın anılacak,
Ne de hayatını adadığın varlığın.
Sanki, hiç gelmemiş gibi olacaksın dünyaya!
Ta ki, bir gün tesadüfen,
Gözü takılacak bir ziyaretçinin mezar taşına!
Bakıp, bir Fatiha gönderecek ruhuna,
O da gönlünden koparsa!
Koca bir ömür dediğin,
Uğruna kalpler kırıp, hırs ettiğin,
Hepsi bu aslında!
Ecir Uğur Küçüksille
Neler söylüyor insanlar neler,
Sen onlar için çırpınsan da!
Neler düşünüyor insanlar neler,
Kendinden vazgeçip onlara koşsan da!
Boş zamanlarını onlara ayırmalısın!
Hep onlara pervane olmalısın!
Nefes alıp vermek kadar kısa ömrünü,
Onları mutlu etmek için yaşamalısın!
Asırlardır bu durum hüküm sürer,
Herkes konuşur şikayet eder,
Ve şu soruyla insanlık ses keser!
Aman elalem ne der?
Ecir Uğur Küçüksille
Yar diye sevdim seni,
Yara oldun, kanıyorsun kalbimde!
Huzur diye uzandım tuttum elini,
Hüzün oldun, damla damla yağıyorsun ömrüme!
Canım acıyor, ürkek hislerim,
Yağmur yüklü bulut, gözlerim,
Hayata küskün mahsun yüreğim,
Ve her şeyden öte,
Aşka inancımı sende kaybettim.
Ecir Uğur Küçüksille
Şerefsizler şereflilere tercih edildikçe,
Para insanlıktan önce geldikçe,
Haram helali alt ettikçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?
Bir kereden bir şey olmaz dedikçe,
Dini duygular istismar edildikçe,
Araştırıp, okuyup öğrenmedikçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?
Dürüstlük enayilik addedildikçe,
Sevgi nefreti yenmedikçe,
Farklı düşünenler düşman görüldükçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?
Herkes diyor ümidini kesme,
Bir gün düzelecek elbette.
Ümitvar olmak istiyorum ama,
Bir ışık varsa gösterin nerede?
Ecir Uğur Küçüksille
Gözünle gördüğünü, dilinle inkar edersen,
Sorgulamayıp her şeyi kabullenirsen,
Fikrini beyan etmekten imtina edersen,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.
El pençe divan durursan,
Her duruma göre şekil alırsan,
Dert etmez, şamar oğlanı olursan,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.
Eşini dostunu sırtında taşırsan,
Bir gün olsun şikayetçi olmazsan,
Bir de maddiyatta sorun çıkarmazsan,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.
Ecir der ki bu dünya bir sahne,
Oynananlar gerçek değil sahte!
Hal böyle olunca,
Arananlar da insan değil, modern köle!
Ecir Uğur Küçüksille
Dürüstlük övülse de her yerde
Kaypaklık muteber bu devirde.
İşini iyi yapanlar yerildi de,
İş yapmayanlar arşa çıkarıldı bu devirde.
Terazi hep güçlüden yana,
Güven kalmadı ona bu devirde.
Hakkını alamayanın eli kolu bağlı,
Hesaplar mahşere kaldı bu devirde.
Kazandığından şikayet eder de herkes,
İşini düzgün yapmaz bu devirde.
Sorsan herkes müslüman,
Helalden haramdan bahseder bu devirde.
İnsanlar her konuda uzman,
Her şeyden anlar bu devirde.
Bilenler yerle yeksan,
Küstü çekildi bir köşeye bu devirde.
Ayaklar baş başlar ayak oldu,
Düzen kalmadı bu devirde.
Liyakat sözlükte bir kelime,
Dayısı olan iş buldu bu devirde.
Ecir der ki bozulmaz bu düzen,
Halinden memnun halk bu devirde.
Şimdi şikayet edenler bile,
Menfaati görünce çark ediyor bu devirde.
Ecir Uğur Küçüksille
Öyle bir yer haline geldi ki dünya,
Menfaat grupları her yerde!
İrili ufaklı parçalara ayrıldı toplum,
Yok hiçbirinin birbirine güveni zerre!
İnsanlar öyle kanıksamış ki bu durumu,
Adından önce öğreniliyor grubu!
Ya bizdensin ya da hiç baskısı kuruluyor,
Kimse bulamıyor aradığı huzuru!
Çoğu kişi düzene ayak uyduruyor,.
Güçlüden yana koyuyor tavrını!
Dik durup doğru bildiğini savunanlar,
Çekiyor her türlü cefayı ve acıyı.
Grup addedilen de,
Menfaatlerin buluşması!
İlk fırtınada parçalanıyorlar!
Diyorlar, ben hiç olmadım buralı!
Çıkarlar uğruna birleşip,
Kimse birbirini dışlamamalı.
Önemli olan insanlık,
Dürüstlük ve işini doğru yapmak olmalı.
Ecir Uğur Küçüksille
Değmez bir ömür harcamaya,
Siyaset denilen karmaşaya!
Yazık onun peşinde koşup,
Sevdiklerine ayıracağın zamandan çalmaya!
Doğruya doğru eğriye eğri demek varken,
Yutkunup lâl olmaya!
Ağaç gibi dik durmak varken,
Serseri esen rüzgarlarla, sağa sola savrulmaya!
En tepede olmadıkça,
Hep harcanacak adam olursun!
Tam oldum olacağım derken,
Kendini kapının önünde bulursun!
Ecir Uğur Küçüksille
Git demiştin git çok uzaklara,
Seni bir daha görmeyeyim asla.
Ben hasretinle yanarken burada,
Sen kahkahalarla gül benim için.
Gözünden kıskandım seni anbean,
Uykularımı süsledi hayalin her akşam.
Ben bunları düşünüp ölürken kahırdan,
Sen hiç üzülme, gönlünce yaşa benim için.
Bir ömür geçirmekti senle emelim,
Ayrılmayacaktı hiç ellerinden ellerim.
Ben serseri yalnızlığa demir atmışken,
Sen aşk şerbeti iç benim için.
İstemedim istemem düşmeni asla,
Bir ömür kalbin çarpsın heyecanla.
Ben sana tutuklu bekleyeceğim ama,
Sen ruh eşini bul, mutlu ol benim için .
Ecir Uğur Küçüksille
Nasılsın dedi bu sabah?
Dedim,
Hem Yegahım hem Hicaz,
Hüzzam da yok değil derinlerde,
Anla dedim anla biraz.
Doluyum hüzünle baştan ayağa,
Dokunsan, döneceğim çılgın akan ırmaklara.
Öyle yorgun ki mahsun yüreğim,
Hasretim Rast’a ve Mahur’a.
Ecir Uğur Küçüksille