Mecnun oldum düştüm peşine,
Leyla oldun girdin kalbime.
Şimdi aldığım her nefeste,
Seni soluyor, seni kokluyorum.
Can suyum oldun şu dünyada,
Hayat verdin gülistanıma.
Şimdi elini her tuttuğumda ,
Aşk buymuş, seni seviyorum diyorum.
Ecir Uğur Küçüksille
Hayat ağacının yaprakları düşüyor toprağa,
Birer birer, zamanlı zamansız!
Kimi sararıp solunca,
Kimi daha yemyeşilken baharda!
Bir sebep bulunuyor, her düşen yaprağa!
Kimi için deniyor,
Yoktu kendine bile faydası!
Kimineyse hali kalmamıştı, hastaydı!
Akla hiç gelmiyor, her şeyin bir sonu vardı!
Ecir Uğur Küçüksille
Ne hale geldik böyle!
Tartışamaz olduk iki meseleyi.
Bağlamışız kendimizi bir görüşe,
Tıpkı takım tutar gibi!
Ayrıştık; ocu, bucu, şucu diye,
Unuttuk düşüncelere saygı göstermeyi!
Dinlemiyoruz bile karşı fikirleri,
Tıpkı takım tutar gibi!
Tek biz doğruyuz gerisi yalan!
Önemli değil dünyanın gerisi.
Yok evrende bizden iyisi,
Tıpkı takım tutar gibi!
İnanmıyoruz, gözlerimizle görsek de!
İnanmıyoruz, araştırıp incelesek de!
Her durumda duruşumuz belli!
Tıpkı takım tutar gibi!
Ecir Uğur Küçüksille
Dönüp açacağın kapıyı,
Sert kapatma çıkarken!
Sonra ihtiyacın olunca,
Bulursun kendini çare ararken!
Arlıysan gidemezsin!
Gururuna yediremezsin,
Kimselere diyemezsin,
İçin için kendini yersin.
Ecir Uğur Küçüksille
Dün mazide kaldı,
Yarın uzakta.
Gel bugünü yaşayalım,
Hiçbir şeyi umursamadan çılgınca.
Ecir Uğur Küçüksille
Her veda,
Bir elvedadır belki de!
Damla damla yaş olup süzülen,
Gözlerinden aklına geldikçe.
Ne veda eden bilir bunu,
Ne de yolcu eden.
Hayatın bir gerçeğidir bu,
Acılara gark eden.
Ecir Uğur Küçüksille