SEN VE HAYATINDAKİLER

Çevrendeki her insanın hayatına iz bırakacak şekilde hafif de olsa dokunabilmek. Karşılık beklemeden, hissettirmeden ve riyasız…

Ya seni dinlemeden, menfaat uğruna yüzüne kapıyı çarpıp gidenler. Onları kendine dert etmeden, düşünmeden bir kalemde hayatından silmek. Tekrar kapını çaldıklarında hafifçe gülümseyip, çok geç artık demek…

Sana seninle olanlar, seni anlayanlar, senin değerini bilenler yeter. Ya diğerleri dersen zaten hiç yanında değillerdi ki, sadece gücün yanındaydılar…

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

GİZLİ SEVGİ

Delice sevmek,
İliklerine kadar hissetmek sevgiyi.
Yerinden çıkacakmış gibi kalbinin çarpması,
Ama, demir parmaklıklar arkasına hapsetmek düşüncelerini.

Hep acabalarla boğuşmak,
İçin için yemek kendini.
Ve bir gün başkasıyla görmek,
Derin sulara gömmek bütün hayallerini.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

SUSTUM

Hep sus, aman konuşma dediler,
Ne olursa olsun alttan al dediler.
Makama, ünvana tamah ettirdiler,
İçimdeki toprağı dağa dönüştürdüler.

O dağ ki her geçen gün eritti beni,
Hayatta sağdan sola savurdu beni.
Gerçekleri geç de olsa gördüm ama,
Ömrümü yedi, hayata küstürdü beni.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

TEK GERÇEK

Her gün dışarı çıkmak için çıktığın kapıdan,
O gün bir tren kalkacak.
Ve bu trenin geri dönüşü olmayacak.
Sessizce bakacaksın sevdiklerinin arkasından,
Bunun bir son olduğunu bilir gibi.
Kimi iyiydi diyecek, kimi kötüydü.
Kimi erkendi diyecek, kimi iyi ki göçtü !
Kimi eli boldu diyecek, kimi ne götürdü ?
Anlayacaksın boşa heba etmişsin bir ömrü,
İşte tek gerçek bu!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

BİLMEM 06.03.1997

Bilmem! Düşünür müsün o güzel günleri ?
Sahilde el ele verip yürüdüğümüz geceleri,
Mehtabı seyrederken erittiğimiz saatleri,
Ben o günleri düşünüp de ağlar oldum sevdiğim.

Ayrıldığımız gün hayatımda bir kabus sanki,
O gün bugündür gönül kapım kilitli.
Ne olur dön, aç, gir de içeri,
Gördüklerim rüya olsun, bu kabustan uyandır beni.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE