Bir çığlıkla başlar bütün hikaye,
Herkes etrafında olur pervane.
Sanırsın hayat geçecek böyle,
Gerçeklerle yüzleşirsin büyüdükçe.

Büyümek en büyük hayalindir,
Sanırsın büyüyünce hayat keyiflidir.
Oysa bir sorsan büyüklerine,
Senin yerinde olmak için neler neler verir.

Böyle geçecek hep hayat,
Hep bir sonraki adım hayalin olacak.
Ama hiç bir zaman unutma!
Bir sonraki adımda bir önceki adım aranacak.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ne çok sevmiştim seni delicesine,
Bir değil bin defa ölürcesine,
Uğruna ömrümü verircesine,
Sen benim hayallerimi yıkıp da gittin.

Ümid ufkum karardı sen gidince,
Hayatım yokluğunda bir bilmece.
Sensizliği yudumluyorken içki kadehlerinde,
İnan acı çığlıklar kopuyor yüreğimde.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bak dedim yanımdaki gence,
Bak, alnımdaki derin çizgilere.
Bunların her biri,
Hayatta aldığım darbelerin eseri.
Biri az, biri çok hepsi derinden yaraladı beni.
Kimisinde; dost bildiklerim beni sırtımdan vurdu,
Kimisinde; yola beraber çıktıklarım beni yapayalnız ortada koydu,
Kimisinde: iftira attılar ben mücadele ettim, etrafımdakiler sustu.
Bunları dinleyen genç sordu merakla!
Tecrübelisin artık yıkılmazsın değil mi hayatta ?
Acı bir gülümsemeyle dedim ki;
İnsanlarda bu iki yüzlülük ve menfaatçilik,
Bende de bu insan sevgisi oldukça,
Daha çok darbe yerim, daha çok çizgi eklerim alnıma.

Ecir Uğur Küçüksille