Mütevazılık başa bela bu ülkede,
Çocukken öğretiliyor doğru bu diye bir de!
Aklın başına gelip gerçekleri görünce,
Ne oluyor deyip! Bakınıyorsun çevrene.

Hor görüp, ezmeye çalışanı mı ararsın,
Bu anlamaz diye yerden yere vuranı mı!
Geçmişi düşünüp anar,
Keşkelerle yüreğini dağlar,
Bir onlara bir kendine bakıp yanarsın.  

Ecir Uğur Küçüksille

Ne varsa eskilerde var oğul,
Sevgi, saygı, edep, onur.
Yeniler için her şey para pul,
Arkadaşlık, dostluk yalan oldu oğul.

Ne yana baksam kargaşa,
Ne yana baksam kötülük.
Toplumca için için çürüdük,
Kime neye güveneceğimi şaşırdım oğul.

Okuyup feyz alan azaldı,
Duyup nutuk atan çoğaldı!
Cahilin değeri okumuşu katladı,
Gelecekten ümidimi kestim oğul.

Söz söylemek yürek istiyor,
Söylersen istenilen yere çekiliyor,
Sevmeyenler ağzından çıkanları kolluyor,
Cahille sohbeti kestim oğul.

Eskiden yokluk vardı ama,
Küçük şeyler yeterdi mutluluğa.
Şimdi her şeye sahip olduk ama,
Bir selama hasret kaldık oğul.

Yazsam olmuyor,
Yazmasam içim rahat etmiyor.
Kah gözüm doluyor,
Kah içim yanıyor.
Ben artık eski ben değilim oğul.

Ecir Uğur Küçüksille

Artık daha çabuk doluyor gözlerim,
Olur olmaz şeylere kırılıyor kalbim,
Tutamıyorum, aklıma geleni söylüyor dilim,
Anlıyorum, yaşı kemale erdirmekteyim.

Zor geliyor uzun yollar gözüme,
Sanki bitmek bilmeyen bir çile!
Otur diyor otur bir yanım evinde,
Anlıyorum, yaşı kemale erdirmekteyim.

Daha çok ilgi bekliyorum çevremden,
Çocuk gibi oldum diyorum bazen ben!
Duyardım da inanmazdım büyüklerden,
Anlıyorum, yaşı kemale erdirmekteyim.

Ar ediyorum kendime, yardım istemeyi,
Yapayım istiyorum elimden geldiğince her şeyi,
Olmayınca yiyorum için için kendimi,
Anlıyorum, yaşı kemale erdirmekteyim.

Olsun istiyorum istediğim şey o anda,
Kızıyorum yakınlarıma yapamayınca!
Sanıyorum, benim etrafımda dönüyor dünya!
Anlıyorum, yaşı kemale erdirmekteyim.

Hayat birbirine zıt iki yarı aslında,
İlk yarı, bebeklikten olgunluğa,
Son yarı, olgunluktan çocukluğa!
Farkına varıyorsun da geç yaşta,
Bir bakmışsın, etmişsin bir ömrü heba!

Ecir Uğur Küçüksille

Ne hayat yordu beni,
Ne de yaptığım işler.
İnsanlarla uğraşmak hepsinden beter!
Söylersin anlamaz,
Anlatırsın dinlemez!
Burnunun dikine gider,
İyi olursa kendinden,
Kötü olursa sendendir!
Nankördür kıymet bilmez!
Hep sırtında gezmek ister,
Hiç inmez!
Velhasıl,
Deli değilsen, insanlar çekilmez.

Ecir Uğur Küçüksille

Sevmek güzel,
Sevilmek her şeyden öte.
Değişilmez hiçbir şey,
Heyecanla çarpan kalbe.

Gören gözün görmez olur,
Düşüncelerin sevda dokur,
Gönül bahçende kuşlar uçuşur,
Sevildiğini hissettiğin zaman.

Ecir Uğur Küçüksille