Nice insanlar tanıdım.
Girdiği ortama neşe,
Yüzlere tebessüm,
Gönüllere huzur veren.

Nice insanlar tanıdım.
Girdiği ortamı zehirleyen,
Hayata küstüren,
Kötülükten beslenen.

Nice insanlar tanıdım,
Sahibinin sesini dinleyen!
Kişiliği ortama göre şekillenen!
Ne için yaşadığı bilinmeyen!

Ecir Uğur Küçüksille

Şu çileli hayat yolunda,
Ne badireler atlattim bir bilsen.
Dayanamaz ağlardın,
Tutardın sıkıca ellerimden.

Anlat diyorsun bazen,
Duymak istiyorum gerçekten.
Götürme beni o günlere,
Göz yaşlarımı tutamam ben.

Geçmişinle sevdim seni diyorsun,
Her zaman yanındayım ben.
Varlığın güven veriyor bana,
Kurtarıyor acı geçmişten.

Ecir Uğur ĶÜÇÜKSİLLE

Kendi halimde bir başımayım,
Benimle uğraşıp sabrımı taşırmayın.
İşimi yapan görev adamıyım,
Gittiğim yollara taş koymayın.

Yanlışa doğru dememi beklemeyin benden,
İster sevin ister sevmeyin böyleyim ben.
Birey olmak fikir sahibi olmak demek,
Dilsiz şeytan gibi susup dinleyemem.

Mal da sizin olsun, makam da mevki de,
Yok zerre heves içimde.
Önüme dünyayı getirip serseler de,
Dönüp bakmam, yoktur gözüm hiçbirinde.

İşte geldim işte gidiyorum,
Belki yolun ortasında belki sonundayım.
Soranlara hep söylüyorum,
Tatlı bir tebessümle anılmak tek amacım.

Ecir Uğur Küçüksille

Sabahlari yatağımdan sakince kalkmayı,
Bugün ne olacak demeden kahvaltı yapmayı,
Mutlu haberler olan gazete okumayı,
Huzurlu bir dünyada yaşamayı özledim.

Yarınlara endişe etmeden bakmayı,
Arkamı kollamadan gezip dolaşmayı,
Karşılıksız sevip saymayı,
Hayatı toz pembe görmeyi özledim.

Hoş sohbet için kapı çalanı,
Nasılsın? Diye telefon açanı,
Zor gününde yanında olanı,
Vefalı insanlarla yaşamayı özledim.

Elini verince kolunu kaptırmamayı,
Para için yarı yolda bırakılmamayı,
Mağduru oynayıp kandırılmamayı,
Adam gibi adamlarla yaşamayı özledim.

Ecir Uğur Küçüksille

Omurgalar öyle esnedi ki!
Menfaat için her şekle giriyor.
İnsan bazen dayanamayıp,
Biraz da dik dur kardeşim diyor!

Dik durmak onur ister,
Olmalı her insanda.
Başı öne eğilmemeli,
Maziye dönüp baktığında.

Ecir Uğur Küçüksille