Garibandır adı,
Yoktur dayanacağı ağa babası.
Çeker de her türlü cefayı, acıyı,
Öf bile diyemez,
Vardır kalbinde hep saklı bir sızı.

Para onun sırtından kazanılır,
En ağır işler ona yaptırılır,
Bilmez, kolay kandırılır,
Sesi çıkmaz derdi ekmek parasıdır.

Kalmamış vicdan kalplerde,
Hak hukuk desen sadece dillerde.
Garibanlık kader sayılmış,
Vurmak abalıya, alışkanlık olmuş ülkemde.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Dualar eder her öğrenci,
Derslerini geçmek için.
Derslersiz her yer huzur,
Mutlulukla dolar için.

Ödevleri, projesi
Bıkkınlık geldi içime.
Bitse de artık gidebilsek eve.
Ümitlerimiz bir, dileklerimiz bir,
Hocalar, sınavlar engeldir öğrenciye.

Bu şiir zorlayan öğretmenlerime,
Hesap soran aileme,
Geçilmeyen derslere.
Çana girmek sevinçtir bana, CC servet
Mezuniyet bana en büyük hediye.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Sade ama, senin olan hayat,
Az ama, helal olan para,
Küçük ama, huzurlu bir yuva,
Ve sahip olmak sağlıklı bir vücuda,
Mutlu olmak için,
Ne istenirki başka şu dünyada?

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Hayaller kurarım her dersten önce,
Bugün yeni şeyler anlatacağım diye.
Ama zaman gelip derse gidince,
Umutlarım yıkılır, bakarım öylece.

Sınıf isteksiz, derse zorla gelmiş,
Bir bitse de gitsek havasında.
Hazır yazılanı uygulayıp bitirememiş,
Nerden çıktı bu adam der gibi, bakar suratıma.

Amaç öğrenmek değil, sınıfı geçmek,
Yeni olmuş eski olmuş kimin umurunda?
Sen kendi kendine boşuna uğraş Ecir,
Kalacaksın boşa emeklerinle baş başa.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ne güle dargınım ne de bülbüle,
Dargınlığım sadece yüzü gülmeyenlere.
Herşeyden şikayet edip,
Mutluluk nedir bilmeyenlere.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Gecem yok, gündüzüm yok,
Her an aklımda sen varsın sevdiğim.
Hasretin bağrımda saplı bir ok,
Dön de bitsin bu ayrılık gayri meleğim.

Çekmeyen bilmez ayrılık acısını,
Sevdalının yüreğine verdiği sancıyı.
Kanadı kırık kuşlar gibiyim,
Dön de bitsin bu ayrılık gayri meleğim.

Dön ki gülsün yüzüm,
Dön ki belli olsun gecem gündüzüm.
Sevgine muhtacım, açım, susuzum.
Ne olur dön üzme beni iki gözüm.

Ecir Uğur Küçüksille

Hiç düşündün mü?
Her gün önünden geçip gittiğin mezarlıkta yatanlar,
Bir zamanlar geçip gidiyorlardı bu yoldan.
Hiç akıllarından geçirmiyorlardı,
Bir gün kendilerinin de buraya geleceğini.
Nasıl olsa çok vardı daha hayatın sonuna,
Çok da yapılacak iş vardı.
Çocuklar büyüyecekti,
Ev alınacaktı,
Araba alınacaktı,
Daha çok kazanmak lazımdı,
Daha çok almak,
Daha çok tüketmek.
Hiç hesap etmediler,
Bütün hazırlıklarının iki metrekare toprak için olduğunu.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Dostluk, hangi saatte olursa olsun,
Her telefon çaldığında gülümseyerek açabilmektir.
Dostluk, cebindeki son parayı, ihtiyacı olduğunda paylaşabilmektir.
Dostluk, her dara düştüğünde, ilk akla gelebilmektir.
Dostluk, sözde değil, gönüllerde bir olabilmektir.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE