Gençliğimin baharında kondun gönül dalıma,
Tomurcuklar çiçek açtı varlığınla.
Senden sonra görmedim kış,
Batmadı güneş hayatımda.

Gülizarımın gonca gülüsün,
Neşe kaynağısın ömrümün.
Bilmem nasıl yaşarım,
Seni görmedigim bir gün.

Ecir Uğur Küçüksille

Rüzgarda savrulan sonbahar yaprakları misali,
Savruldu gönül sevda peşinde.
Boşlukta gezinen serseri bir kurşun gibi,
Yerleşti her seferinde ilk bulduğu kalbe.

Kimine kader dedi gönül,
Kimine nasip.
Gerçek mutluluğu bulamadı gönül,
Şimdi yapayalnız ve garip.

Git gönül git işine,
Düştüm seninle binbir derde.
Ne seçmeyi bildin, ne de sevmeyi,
Dur demedin bir kez bile.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne okuyan ne araştıran var memlekette,
Sosyal medya, dedikodu her yerde.
Düşünmek, boşa zaman geçirmekle eşdeğer!
Bir düşünene! inanmak moda canım ülkemde.

Doğruymuş yanlışmış araştırılmaz,
Düşünen söylüyorsa doğrudur, sorgulanamaz!
Eleştirenle yollar ayrılır, konuşulmaz!
Ayrıştık böyle böyle canım ülkemde.

Ecir Uğur Küçüksille

Hayatta her şey hüzne dahil,
Sevinçler de üzüntüler de.
Hüzünsüz hayat, sözsüz bir dil,
Hüznün yeri farklı gönüllerde.

Hüzünlü anında düşünür insan,
Hesabını yapar doğrunun yanlışın.
Farklı kararlar alır her seferinde,
Yeni yollar çizer kendine.

Hüzün dikenli bir gül,
Acısı da var güzelliği de.
Dikenleri ayırıp güle sahip olmak,
Sadece senin elinde.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir ateş gibi düştün gönül evime,
Yaktın kül ettin, eyledin virane.
Gecelerim gündüz oldu, gündüzlerim gece,
Sen benden habersiz, ben sana divane.

Her sabah seninle açıyorum gözümü,
Her akşam seninle kapatıyorum.
Sen beni bilmesen de,
Ben sana divane yaşıyorum.

Ecir Uğur Küçüksille

Hey gidi koca çınar,
Çakı gibiydin gençliğinde.
Gözü pek bayrak açar,
Savunurdun hakkını her yerde.

Neler gördün geçirdin,
Ne olaylara tanıklık ettin,
Yılmadın göğüs gerdin,
Düşünmedin kendini bir kere.

Yaşın geçti, kalmadı gençlik,
Anlamadan oluverdin yetmişlik!
Kendine yakıştıramıyorsun,
Serde var ya yiğitlik.

Nasıl geldim diyorsun bu hale,
Düşünmezdim kendimi böyle.
Hayat beni ne hale getirdi,
Nerede o kalabalık!
Değer verdiklerim nerde?

Ecir Uğur Küçüksille