Yalnız, herkesten ve herşeyden uzak,
Bütün zaman senin,
Alabildiğince yeşillik uzanıyor önünde,
Sadece kendine karşı sorumlusun, düşünsene!

Ne rahatsız eden ve hırslı bakışlar,
Ne gereksiz tartışmalar,
Ne de her şeye yetişmek için koşuşturmalar,
Sakin ve stresten uzak, düşünsene!

Hayali bile güzel,
Hiçbir zaman gerçekleşmese de!
İnsan hayallerle yaşarmış,
Haydi sen de hayal etsene.

Ecir Uğur Küçüksille

Bugün, eşim dostum çok diye güvenme!
Sağda solda büyük söz söyleme!
İnsanlar menfaat için her yerde, herkesle,
En zor gününde, kalırsın tek başına orta yerde.

Ben kimim, benden ne menfaati olacak deme!
Saf duygularınla hareket etme!
Zaman öyle bir zaman ki!
Ulaşıyorlar senin üzerinden menfaat olan yere!

Yazık, ne ar kaldı ne de haya,
Bakamıyor kimse güvenle hayata.
İnsanlık koşuyor dört nala karanlığa,
Mübah oldu her şey, ulaşmak için sonuca.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir elin verdiğini diğer el görmez dedik,
Ettiğimiz yardımı herkese gösterdik.
Komşusu açken tok yatan bizden değil dedik,
Komşumuzun bırakın açlığını, kim olduğunu bile bilmedik.

Alan var alamayan var, ayıp dedik,
Sosyal medyada yedik, içtik.
Öksüzü yetimi gözetmeliyiz dedik,
Onlarla karşılaşınca aldırış etmedik.

Haram yemek günah dedik,
Haram yiyeni baş tacı ettik.
Para bugün var yarın yok dedik,
Para için birbirimizi yedik.

Zekat versek fakir kalmaz dedik,
Vermemek için bahaneler ürettik.
İbadet Allah ile kul arasında dedik,
Araya girmek isteyenleri kabul ettik.

Kısacası hep söyledik,
Ama gerçekleştiremedik.
Dünyayı düzeltmek için,
Hiç çaba sarf etmedik.

Ecir Uğur Küçüksille 

Neden bütün yollarım sana çıkıyor?
Neden düşüncelerim sende boğuluyor?
Neden hayalinle uykuya dalınca,
Gecelerim gündüze kavuşmuyor.

Sen kırdıktan sonra kalemimi!
Budur ruhumun ahvali.
Senden uzakta yapayalnız,
Yaşıyorum bir serseri misali.

Ecir Uğur Küçüksille