Boylu boyunca uzanmış yatıyor yerde,

Ne fer kalmış ne de bir ümit gözlerinde,

Eli ayağı tutmaz olmuş halsizlikten,

Son günlerini yaşıyor bu alemde.

Bir gayret anlatmaya başladı bana derdini,

Bitirdiler dedi bu dünyada beni.

Hiç gönüllerinden geçirmediler,

Yıllardır hiç anmadılar ismimi.

Ama hep bir umutla bekledim,

Gün gelir hatırlarlar da dönerim diye hayata belki.

Acıyorum dedi, benden sonra kalanlara geride.

Her gün elem, her gün keder, her gün çile.

Bir tek ben vardım onları farklı kılan şu alemde,

Merak ediyorum, beni de kaybedince ne kalacak ellerinde.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE