Kim bilir ne hikayeler yaşanır kapalı kapılar ardında ?
Bir çeken bilir, bir de değer veren, bilmez kimse başka.
Acılar katlanır, hava kararıp loş ışıklar yanınca,
Anlatılmaz, sadece başa gelince anlaşılır hastane odaları.

Kimi inler ağrıdan sabaha kadar,
Sadece dört duvar bilir.
Kimi ruhunu teslim eder, göçer sonsuzluğa,
O oda içinde her şey boğaza düğümlenir.

Hani demişler ya,
Allah ne muhtaç etsin ne de eksik.
Eğer sonu ebediyetse,
Allah düşürmesin hastane odalarına.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE