Garibim, yok elimden tutanım,
Derdim olsa, kime nasıl anlatayım?
Karşılık beklemeden dinleyen bile yok!
Nereden, kimden medet umayım.

Umut işte! Bazen tutamıyorum dilimi,
Söylüyorum derdimi, içimden geçenleri.
Sonra kulak kesilip bekliyorum,
Sana yardım ederim sesini.

Derler ya, umut garibin ekmeği,
İşte tam da bu benimkisi!
Hayaller içinde yaşıyorum,
Bir gün olur diye belki.

Ecir Uğur Küçüksille