Takatim kalmadı, insanları idare etmeye,
Yaptıklarını görmezden gelmeye,
Etrafa gülücükler saçıp, için için erimeye,
Belki düzelirler diye, bir umut beklemeye.
Tolerans gösterdikçe, iyice azdılar,
Sınır tanımayıp, tepeme çıktılar!
Bir de hiçbir şey olmamış gibi,
Her gün yanımda kahkahalar attılar!
Öyle ya, ben eşektim!
Bir semerim eksikti!
Hayattaki en büyük derdim,
Onları mutlu etmekti!
Ecir Uğur Küçüksille
İnsanın hamurunda görgü olmalı,
Sonradan üstüne yapışmamalı!
Öyle burunları havada oluyorlar ki!
Anlamıyorlar, yerin dibine merdiven attıklarını!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Dilim döndüğünce, aklım erdiğince,
Savundum hep doğruyu.
Bilmediler, dinlemediler,
Yaşattılar hep umutsuzluğu.
Sensin dediler sorunlu!
Dert ediyorsun her konuyu!
Şöyle bir bak etrafına,
Teksin dile getiren bu konuyu!
Oysa biliyorlardı olanları,
Görmüşlerdi yaşadıklarımı.
İşimize gelmiyor diyemiyorlardı!
Görev edilmişlerdi, başlarından savmayı.
Ecir Uğur Küçüksille
Yöneticiler, çalışanların huzurlu bir ortamda çalışmasını sağlayarak maksimum verimi elde etme konusunda sorumludurlar. Fakat çoğu zaman, yönetim kademesinin huzurlu olması yöneticiler için yeterli olur. Çalışanlar bir problem ilettikleri zaman sorun çıkartmış ve huzuru bozmuş olurlar!!!
Ecir Uğur Küçüksille
Kaybedersin; elindekileri, sevdiklerini,
Teselliye gelirler,
Hayat devam ediyor, alışırsın derler.
Bir kıvılcım çakar içinde,
O an için bir ışık görür, umutlanırsın.
Sonra, herkes bırakıp gidince,
Üstüne de bir kadeh içince,
Anlarsın alışamayacağını!
Kaybettiklerinin yerinin hiç dolmayacağını!
Ve hayat devam etse de,
Bir parçanın hep onlarla olacağını.
Ecir Uğur Küçüksille
Bazı insanları dinledikçe imreniyorum,
Aynı insanların yaptıklarını gördükçe iğreniyorum!
Bunu bilip alkış tutanlara,
Diyecek çok şey var ama, susuyorum!
Susuyorum çünkü,
Konuşsam ben suçlu oluyorum!
Susuyorum çünkü,
Geçimsiz, sorunlu olarak lanse ediliyorum.
Söyleyemediklerim birikti dağ oldu içimde,
Suskunluğumu zor zaptediyorum.
Bir gün elbet bana da söz hakkı geçecek,
O günü sabırsızlıkla bekliyorum.
Ecir Uğur Küçüksille
“Hiç unutmayacağım” diye başlar,
Bütün ayrılıklar.
İlk birkaç gün,
İçini derin bir hüzün boğar,
Gözlerin bulutlanır,
Ardından yağmur olur yağar.
Sonra mı?
UNUTURSUN!
Hepsi bu kadar.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Öyle kolay değil sevmek,
Sadece dilden dökülen iki kelime değil,
Seni seviyorum demek.
Yüreğinin derinlerinden gelmeli,
Söylediğinde, sevdiğinin içi titremeli.
Gözlerin gözlerindeyken söylemelisin,
Bir an bile gözlerini kırpmadan,
Görmelisin gözlerindeki o büyük gülümsemeyi.
Öyle kenarda köşede değil,
Herkesin içinde, çekinmeden utanmadan söylemelisin,
Bütün dünya bilmeli onu ne kadar sevdiğini.
Ecir Uğur Küçüksille
Senin sessiz ve sakin olmaz yetmez bu hayatta dostum,
Karşındakilerin de aynı karaktere sahip olması gerekir,
Rahat ve huzur içinde yaşamak için.
Ve bu hiçbir zaman mümkün olmaz.
Senin bu halin bile rahatsız eder insanları!
Hep altında bir şeyler ararlar,
Bulamazlarsa uydurular ve etrafa yayarlar!
Ve şu kısacık hayatı çekilmez kılarlar.
Senin huzursuzluğun onların mutluluğudur!
Sonra gelip, hiçbir şey olmamış gibi,
Seninle ilişkilerine devam ederler,
Utanmadan, sıkılmadan!
Ecir Uğur Küçüksille
Tanımadığınız bir kişi sizi talepte bulunmak için arıyor ve kendini tanıtırken; unvan, mevki, makam kullanıyorsa sakın o insanla iletişim kurmaya çalışmayın. Nefesinizi boşa harcarsınız. Sadece dinleyin, telefonu kapatın ve bir daha kesinlikle iletişim kurmayın.
Ecir Uğur Küçüksille