Aksırıncaya, tıksırıncaya kadar yiyorlar,
Hala gözleri başkalarının yediklerinde!
Yedi sülalerine yetecek para kazanıyorlar,
Hala gözleri başkalarının elindekilerde!
Doyuramıyoruz bazılarını,
Dünyaları onlara versen de!
Hep daha fazlasını istiyorlar!
Hırsları artıyor, elde ettikçe!
Doyuramıyoruz doyuramıyoruz,
Ne yapsak olmuyor!
İçin için kızıyor, bazen söyleniyor,
Seyrediyoruz film gibi sadece!
Ecir Uğur Küçüksille
Herkes soruyor birbirine,
Var mı bir çıkış yolu diye?
Var, olmaz mı!
Sende, bende, bizde!
Önce okuyacağız, araştıracağız,
Vermeyeceğiz aklımızı kiraya kimseye!
Sonra, başlayacağız kendimizi düzeltmeye,
Ve yayacağız bu davranışı herkese.
Vicdanımıza kulak vereceğiz,
Çekinmeyeceğiz, doğruya doğru yanlışa yanlış demeye!
Koruyacağız, devletin malını kendi malımız gibi özenle!
Liyakatı egemen kılacağız her yerde,
Adalet değişmeyecek kişiden kişiye!
O zaman yavaş yavaş düzeliriz,
Güzel bir miras bırakırız geleceğe.
Ecir Uğur Küçüksille
Mecnun oldum düştüm peşine,
Leyla oldun girdin kalbime.
Şimdi aldığım her nefeste,
Seni soluyor, seni kokluyorum.
Can suyum oldun şu dünyada,
Hayat verdin gülistanıma.
Şimdi elini her tuttuğumda ,
Aşk buymuş, seni seviyorum diyorum.
Ecir Uğur Küçüksille
Hayat ağacının yaprakları düşüyor toprağa,
Birer birer, zamanlı zamansız!
Kimi sararıp solunca,
Kimi daha yemyeşilken baharda!
Bir sebep bulunuyor, her düşen yaprağa!
Kimi için deniyor,
Yoktu kendine bile faydası!
Kimineyse hali kalmamıştı, hastaydı!
Akla hiç gelmiyor, her şeyin bir sonu vardı!
Ecir Uğur Küçüksille
Ne hale geldik böyle!
Tartışamaz olduk iki meseleyi.
Bağlamışız kendimizi bir görüşe,
Tıpkı takım tutar gibi!
Ayrıştık; ocu, bucu, şucu diye,
Unuttuk düşüncelere saygı göstermeyi!
Dinlemiyoruz bile karşı fikirleri,
Tıpkı takım tutar gibi!
Tek biz doğruyuz gerisi yalan!
Önemli değil dünyanın gerisi.
Yok evrende bizden iyisi,
Tıpkı takım tutar gibi!
İnanmıyoruz, gözlerimizle görsek de!
İnanmıyoruz, araştırıp incelesek de!
Her durumda duruşumuz belli!
Tıpkı takım tutar gibi!
Ecir Uğur Küçüksille
Dönüp açacağın kapıyı,
Sert kapatma çıkarken!
Sonra ihtiyacın olunca,
Bulursun kendini çare ararken!
Arlıysan gidemezsin!
Gururuna yediremezsin,
Kimselere diyemezsin,
İçin için kendini yersin.
Ecir Uğur Küçüksille
Dün mazide kaldı,
Yarın uzakta.
Gel bugünü yaşayalım,
Hiçbir şeyi umursamadan çılgınca.
Ecir Uğur Küçüksille
Her veda,
Bir elvedadır belki de!
Damla damla yaş olup süzülen,
Gözlerinden aklına geldikçe.
Ne veda eden bilir bunu,
Ne de yolcu eden.
Hayatın bir gerçeğidir bu,
Acılara gark eden.
Ecir Uğur Küçüksille
Ayrılırken, bir gün demiştim,
Olur da bir yerde rastlarsam,
Koşarak gelecegim yanına,
Ve yine sevdiğimi söyleyeceğim sana.
Yıllar sonra bir gün rastladım,
Gezerken Beşiktaş Çarşıda,
Yanında torunun vardı hatta.
Baktım ikimizin de ak düşmüş şakaklarına.
Verdiğim söz geldi aklıma,
Koşmak istedim, baktım vücuduma,
Olmayacaktı, yavaş da olsa geldim yanına,
Bir sana baktım, bir de torununa,
Sadece diyebildim, merhaba!
Gözlerindeki ışıltıyı gördüm,
Sen de unutmamıştın,
Bu yetti inan bana.
Sonra, o günü hatırladım,
İçimden yüksek sesle söyledim,
Neden bunu bize yaptın LEYLA!
Ecir Uğur Küçüksille
Ateş düşer de bir eve,
Kavrulur kalpler aleviyle.
Hal böyle iken,
Düşer bazıları nasıl olmuş derdine!
Konuşurlar şöyle böyle olmuş diye,
Yayılır, başına sonuna eklenerek dilden dile!
Acılı aile her şeyi bırakır,
Anlatmaya çalışır doğrusunu her yerde!
Eksik aramaya gelenler vardır bir de !
Otururlar baş köşeye,
Başlarlar dedikodu ve gözlemlemeye,
Yardım edeceklerine, hizmet beklerler edepsizce!
Bırakın rahat yaşasın insanlar acısını,
Gölge etmeyin, açmayın sağda solda ağzınızı!
Sıra çok çabuk geliyor!
Yaşamayın siz de aynı durumları!
Ecir Uğur Küçüksille