Neden burnun havada?
Egon tavan olmuş!
Bakmıyorsun hiç etrafına.
Sen kendini bulutlarda görüyorsun ama,
Arkandan gülüyor herkes katıla katıla!

Ne kattın insanlığa?
Kim biliyor seni dünyada?
Sahip olduğun bir ünvan,
O da geçerli belli sınırlarda!
Arkandan gülüyor herkes katıla katıla!

Ecir Uğur Küçüksille

Kalmadı hiçbir şeyin eski tadı,
Mevsimler bile değişti artık.
Ne insanlar içten ve samimi,
Ne de sokaklar çocuk sesleriyle dolu ve güvenli.

Herkes kuşkuyla bakıyor birbirine,
Acaba sorusu hep zihinlerde.
Paylaşmak enayilikle eşdeğer artık,
Açlık ve sefalet her yerde.

Düşene bir kere daha vurmak,
Gücün yanında durmak adamlık oldu.
Doğruluk, dürüstlük, merhamet,
Yok oldu gitti, zül oldu.

Ecir Uğur Küçüksille

Eğilme! Dik dur,
Herkes seni böyle bilsin.
Her devrin adamı olma,
Bırak alın terin seni yükseltsin.

Ecir Uğur Küçüksille

Her gün binlerce ayet, hadis, özlü söz,
Sayfalarda, dillerde, her yerde…
Acaba kaç kişi bakıyor veya düşünüyor,
Sağım solum ne yapar ne halde!

Bir tarafta her isteği yapılan,
Yokluk nedir bilmeyen çocuklar.
Bir tarafta çocuğuna pantolon alamayan,
Bunu ar edip can kıyan babalar.

Susun ve konuşmayın lütfen!
Yazmayın paylaşmayın sahte mesajlar.
Nasıl olsa birkaç saat sonra unutacaksınız,
Devam edecek ağlamaya çocuklar!
Ve canına kiymaya babalar!

Ecir Uğur Küçüksille

Bir garip başım var şu dünyada,
Onu da eğmem asla kula.
Göğsümde çarpan ürkek kuşa,
Huzur arıyorum, huzur arıyorum.

Durunca hep doğrunun arkasında,
Vurdular enayi damgasını alnıma.
Bu utançla! bir kapıda,
Huzur arıyorum, huzur arıyorum.

Bilmem bir kapı açılır mı bana?
Şu rayından çıkmış dünyada.
Ümitsizce sağda solda,
Huzur arıyorum, huzur arıyorum.

Ecir Uğur Küçüksille

Dönüşü olmayan bir yol bu,
Kimisi için uzun kimisi için kısa.
Her adım düşünerek atılmalı,
Dikkat edilmeli engel ve çukura!

Çok bekleyen var taķılmanı veya düşmeni,
Hemen üstüne üşüşmeyi!
Bir tekme de kendisi atıp,
Halini zevkle seyretmeyi!

İyi niyet kurtarmıyor artık,
Hayvanlara imrenir olduk yazık!
Hep kolluyoruz arkamızı bu yolda,
Ne haldeydik ne günlere kaldık!

Ecir Uğur Küçüksille

Bir kez evet deyip dinlesen,
Belki de seveceksin beni.
Bilmem, neden bu önyargı?
Eritti, çöpe döndürdü bedenimi.

Her gece hayalinle dalıyorum uykuya,
Her sabah seninle diyorum güne merhaba.
Koşup bekliyorum seni,
Her gün geçtiğin sokağın köşe başında.

Tek beklentim,
Bir gülümseme,
Bir selam,
Ya da bir merhaba.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne kadar da saçma geliyor değil mi?
Anlattığımda dinlediklerin.
Bu mu! Diyorsun kendi kendine,
İçine dert ettiklerin.

Bunlar dostum içimi kemirenler,
Ne yapsam ne etsem akĺımdan gitmeyenler.
Anlamanı beklemiyorum senden,
Sadece dinlemen yeter.

Anlaman için yaşaman gerek,
Yaşayıp hissetmen gerek.
Senden uzak olsun hepsi,
Benim bunlara alışmam gerek.

Ecir Uğur Küçüksille

Seni herşeyden çok sevdim,
He gün yollarını gözledim.
Vardı tek bir hayalim,
Yüreğinde olsun küçük bir evim.

Platonik aşktı benimkisi,
Senin duygularını soramadım ki!
Çekindim hep söylemekten,
Sakladım hep bir sır gibi.

Belkilerle yaşadım ömür boyunca,
Kafamda hep soru işaretleri.
Hem seni kaybettim,
Hem de hayallerimi.

Ecir Uğur Küçüksille