Düşün başlamadan önce konuşmaya, Tart söyleyeceklerini iyice kafanda. Belki kolay dökülür kelimeler dilinden ama, Yok bir yol onları geri almaya.
Bir kelime bin çorap örer bazen başına, Anlam vermeye çalışırsın olanlara, Aklın başına gelir anlarsın da sonra, Yok öyle değil der, çırpınırsın boşuna.
Sen kendince yaşamak istersin de, Bir bakarsın, herkesin gözü sende. Varlıklıdır, sahiptir de gözü olanlar her şeye, Düşünmezler, söylerler bir de yüzüne.
Niye dersin, aklın almaz, Boşver dersin, gönül razı olmaz, Hayat dersin, sual sorulmaz, İnsanoğlu dersin, gözü doymaz!
Derdinle dertlenip seni dinleyen, Zor gününde koşarak gelen, Karşılıksız yardım eden, Bir dostun oldu mu hiç?
Varlığıyla sana güven veren, Her gördüğünde yüzünü güldüren, Sesini duymadan rahat etmeyen, Bir dostun oldu mu hiç?
Olmadı olmayacak oğlum, devir değişti. Dünya, menfaatsiz selam verilmez hale geldi. Unut, sana çocukken tüm söylediklerimi! Dost kelimesi o kadar değerli ki! Verme her arkadaşına dostum payesini.