Herkes farklı bakar hayata. Kimi cebini doldurmak için koşar, Para biriktirir. Kimi gönül almak için koşar, İnsan biriktirir. Ömür dedikleri ne ki! Bir soluk alış verişte geçer, Son nefes veriliverir. Para biriktiren, Ne götürebilir beraberinde dünyadakileri, Ne de memnun edebilir arkasındakileri. İnsan biriktiren, Götürür yanında iyilikleri, Bırakır arkasında ebedi sevgiyi.
Kimi zaman söylenen bir söz, Kimi zaman baştan geçen bir olay, Kimi zaman da çok istenip elde edilemeyenler, Ders çıkarmak için bir fırsattır insanoğluna. Ama beşer işte! Hep isyan eder olanlara. Sonra gün gelir, hayat gösterir doğruyu ona. Geçmişi hatırlar, gülümser geçer! Sonra mı? Devam eder her seferinde isyana!
İyi insan olmak, iyi yönetici olmak anlamına gelmez. İyi yönetici olabilmek bir çok vasıf gerektirir ve iyi insan olmak bunlardan sadece bir tanesidir.
Her yanım maskeli insanlarla dolu! Kaçmak istiyorum kaçamıyorum. Herkes birkaç maske takmış üst üste, Hemen üste çıkarıyor ihtiyacı olanı, Yerine ve zamanına göre! Yok canım dediğim kim varsa, En az bir maskeye sahip! Güven artık masallarda kaldı! Tek yaşamaya alışmalıyım artık.
Olur da bir gün, Sızlarsa yüreğin gecmisten yana. Sakın çok düşünme! Yan yaktığın canlara, Yaptığın haksızlıklara. Böyle söyledim ama! İnanmadım, İnanmıyorum, İnanmayacağım. Ne bir kalbin, Ne de vicdanın olduğuna!
Ya telefon aç güzel bir söz fısılda, Ya da çık gel uzaklardan sarıl boynuma. Gurbet ellerde mahsun bir kuşum ben, Muhtacım inan sevginin her damlasına.
Solmuş bir gül yaprağıyım ben sensiz, Can suyumsun yaşayamam sevgisiz. Nefes aldığım her an aklımdasın, Bırakma beni bir an bile habersiz.