EVLAT

Canından can verirsin de,
Dünyayı önüne serersin de,
Kılına zarar gelsin istemezsin de,
Evlat da el oluverir günün birinde!

Canın yanar, konduramazsın kendine,
Yüreğin kanar, anlayamazsın niye,
Yine de yüzün güler, belli etmemek için ele,
İçinden dersin, bunun için miydi çektiğim çile!

Maziye gider, ana babanı hatırlarsın,
Onların söylediklerini daha iyi anlarsın,
Kırılırsın, kızarsın, ağlarsın,
Ama, yine de evlâdım der silip atamazsın!

Ecir Uğur Küçüksille

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.