Belirince alnımda hayat merdiveni,
Durakladım,
Ne çabuk dedim, sıra bana geldi!
Sonra dalıp maziye baktım,
Geçiverdi gözümden hayat treni.
Kimi vagon sevinç doluydu,
Kimi vagon hüzün.
Kiminde sevilenler,
Kiminde hayatımdan silip attıklarım.
Anladım ne bir eksik ne bir fazla,
Alnıma yerleşmiş hayat merdiveni.

Ecir Uğur Küçüksille