Öyle ümitsizim öyle yılgın,
Yorgun ruhum, geçen yıllara kırgın.
Anlatsam roman olur yaşadıklarım,
Hep yol ayrımlarında geçti hayatım. 

Yardım eden bir elin parmakları kadar,
Ket vurmak isteyen dağlar aşar!
Bilmem nasıl geldim bu yaşa kadar,
Hep gelgitlerle geçti hayatım.

Mütevazi yaşamak istedim hepsi bu!
Demedim kimsenin ekşi yoğurdu!
Yemek istediler sandılar kuzu!
Hep kurtlarla mücadeleyle geçti hayatım.

Yapmadıklarımla yargıladılar beni,
Söylemediklerimle yaftaladılar, ettiler deli!
Anlatamadım kimselere kendimi,
Lavanta misali geçti hayatım.

Karşılık beklemeden etmeye çalıştım da yardım,
Altında aradılar menfaat, yıprandım.
Bir de sırtımı bıçaklarla donattım!
Bunları dert ederek geçti hayatım.

Şöyle bir geçmişe bakıyorum,
Derin bir ah çekiyorum,
Bir ömrü heba etmişim anlıyorum,
Gözlerimden yaşlar döküyorum.

Ecir Uğur Küçüksille