PİŞMANLIK

Mutlu edebilmek için herkesi,
Heba oldu bir ömür.
Ne ben mutlu olabildim,
Ne de herkesi mutlu edebildim.

İyilik olsun diye yaptıklarım,
Görevim oluverdi zamanla.
Sağım, solum, her yanım,
Bana da diyenlerle doldu bir anda.

Bir zaman geldi yoruldum,
Herkesin anlamsız isteklerinden.
Benden bu kadar dedim.
Duydum en ağır sözleri!
Hep yardım ettiklerimden.

Ne saygısızlığım kaldı!
Ne kendini beğenmişliğim!
Ne de çok bilmişliğim!
Koskoca ömrümden geriye kalan,
Pişmanlıklar ve küskünlüklerim.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.