Ne ben senin istediğin gibi biri olabilirim,
Ne de sen benim istediğim gibi biri.
Yaptıklarımı eleştirip kızıyorsun ama,
Sanma her yaptığın memnun ediyor beni.

Bir ağacın gövdesine aşılanmış,
İki ayrı dal gibiyiz.
Bu gövdeye uyum sağlamak zordur, Vermeliyiz gereken emeği.

Bazen sen kırılacaksın bazen ben,
Bazen sen susacaksın bazen ben.
Ne fırtınalar ne sarsıntılar göreceğiz,
Sevgi ve saygı yaşatacak bu birlikteliği.

Ecir Uğur Küçüksille

Dokunabilmek bir insanın hayatına,
Yer alabilmek hafızasında güzel anılarla,
Ve belirebilmek yaptıklarınla,
Bir tebessüm olarak dudaklarında.

Yaşamak bu olsa gerek,
Işık saçarak hayatta.
Yalan ve riyanın kol gezdiği,
Şu fani dünyada.

Ecir Uğur Küçüksille

Alır da bazıları mevkiyi makamı,
Hazmedemez, sanır oldum cihan padişahı!
İşi gücü bırakır, insanlarla uğraşır,
Tanımaz ne dostunu ne düşmanını.

Yanında övgüler yağdıranlar,
Gülerler arkasından, neler söylerler neler.
O kendini adam oldum sayar!
Arkasından konuşulanlardan bihaber.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne sevdiğin belli ne sevmediğin,
Ne övdüğün belli ne yerdiğin,
Sessizliğinde çözülmez bir bilmecesin,
Nereden sevdim seni,
Başımın tatlı belası.

Bitti demeye dilim varmıyor,
Ne desen ne etsen gönül katlanıyor,
Bir güzel sözün her şeyi unutturuyor,
Nereden sevdim seni,
Başımın tatlı belası.

Ecir Uğur Küçüksille

Sahipler her şeye,
Ulaşabilirler her istediklerine,
Övünürler mallarıyla, mülkleriyle,
Ama gözleri hala sende bende.

Gezdiğin yer onlara dert olur,
Yiyip içtiğin yer onlara dert.
Sen ben şikâyet etmedikçe,
Yazık, yok onlara bir huzur!

Ecir Uğur Küçüksille

Kraldan çok kralcı olanlardan,
Menfaat için adam satanlardan,
Hayatıma acı katanlardan,
Yoruldum, bıktım artık.

Makam uğruna kişiliğini bırakanlardan,
Ünvanla adam oldum sananlardan,
Beynini esir bırakanlardan,
Yoruldum, bıktım artık.

Çuvaldız batmadıkça bağırmayanlardan,
Sadece çenesi çalışanlardan,
Zoru görünce kaçanlardan,
Yoruldum, bıktım artık.

Ecir Uğur Küçüksille

Suskunluğum asaletimden,
Ben de bilirim aklıma geleni söylemeyi.
Kırılıyorum inan sözlerinden,
Duyduğum her söz harlıyor kalbimdeki ateşi.

O ateş ki yanar delice,
Kolay söner mi sanıyorsun gülüm?
Yanağıma konduracağın bir buse,
Her şeyi unutturur mu sanıyorsun gülüm?

Ne yapayım seviyorum işte seni,
Yoksa çeker miyim bunca çileyi?
Sevmesem, yakmıştım her şeyi,
Ve terk edip gitmiştim çoktan seni.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne ilk ne de son şiir bu sana yazdığım,
Ne ilk ne de son yol bu uğruna adımladığım.
Bitmeyecek sevgim, bitmeyecek inadım,
Ne olur susma!
Her sözüne razıyım.

Susma söyle içinden geleni,
Bileyim sevip sevmediğini.
Duysam da senden sevmiyorum kelimesini,
Unutma! Bir ömür boyu ümitle seni bekleyeceğimi.

Ecir Uğur Küçüksille

Yok be dostum kıymet bilen,
Ne yapsan boş şu fani dunyada.
Saçını süpürge etsen de yalan,
Bulurlar eksiğini her defasında.

Çalışsan ilgisiz olursun,
Çalışmasan sorumsuz.
Sussan sıkıcı olursun,
Konuşsan söz bilmez, ruhsuz.

Sözün özü şu ki,
Mutlu edemezsin dostum kimseyi.
Ömrün bitse, versen son nefesini,
Derler, erkenden bırakıp gitti bizi!

Ecir Uğur Küçüksille