Nelere kadir şu yıllar!
Bilmediğini öğretiyor,
Bu da olmaz dediğini gösteriyor,
Yapmam dediğini yaptırıyor.
Nelere kadir şu yıllar!
Kahkaha da attırıyor, gözyaşı da döktürüyor,
Zirveyi de dibi de bulduruyor,
Varlığı da yokluğu da tattırıyor.
Nelere kadir şu yıllar!
Kınadığın başına geliyor,
Dost bildiğin düşman oluyor,
Sevdiklerinin acısını gösteriyor.
Nelere kadir şu yıllar!
Hayat gailesiyle meşgulken,
Hiçbir şey anlamadan,
Bir su gibi akıp geçiyor.
Ecir Uğur Küçüksille
Ağzımdan son nefesim çıktığında,
Gözlerime karanlık dolduğunda,
Ruhum bedenimden ayrıldığında,
Sakın üzülüp ağlamayın benim için!
İstemem cenazemde ne çiçek ne de çelenk,
Vermeyin arkamdan ne yiyecek ne de içecek,
Bir fakir doyurun bir çocuk giydirin,
Sakın gelmesin aklınıza eller ne diyecek!
Elbet olacak arkamdan iyi kötü konuşan,
Bunları dikkate alıp da rahatsız olmayın.
Günahım da sevabım da bana ait,
Dert anlatmak için kendinizi yormayın!
Ecir Uğur Küçüksille
Önce gülümsedi,
Sonra “Belki bir gün dedi!”.
Derin derin baktım gözlerine,
Sonsuza kadar bekleyeceğim dedim, gerekirse.
Söz vermiştim bir kere,
Her bahar çaldım kapısını,
Sessizce baktım gözlerine,
Ve o hep aynı cümleyi söyledi,
“Belki bir gün”.
Bu sene yine gittim baharda,
Bu sefer kapıyı o açmadı!
Yıkıldım, başımı öne eğdim ve ayrıldım oradan.
O zaman anladım!
Söylediği cümlelerle,
O imkansızlığı ifade etmek istemişti,
Bense ümidi anlamıştım!
Ama hayat hep böyle değil miydi?
Her cümle herkes için,
Aynı anlamı ifade etmiyordu…
Ecir Uğur Küçüksille
Çok yorgunum Matilda,
Ben böyle hayal etmemiştim!
Çabuk yaş almalıydım,
Sorumluluklarım azalacaktı büyüyünce.
Kimseye hesap vermek zorunda olmayacaktım!
Hepsi oldu şimdi,
Bakıyorum da sorumluluklarım artmış,
Hesap vermem gereken kişiler çoğalmış!
Ve Matilda anlıyorum,
Azalmayacak hep artacak bu yorgunluklar,
Farklı şekillere bürünüp…
Ecir Uğur Küçüksille
Kişilere; makamlarına veya isimlerinin önündeki ünvanlarına göre değil, insanlıklarına veya bilgilerine göre saygı gösterin.
Makam ve ünvan geçicidir fakat insanlık ve bilgi kalıcıdır.
Ecir Uğur Küçüksille
Dağın zirvesinde artık refah! Ulaşmak çok zor,
Olan zaten orda, olmayan hayal bile edemiyor!
Lafügüzaf dağıtılan bütün ümitler,
Arkası bomboş, birer birer yıkılıyor,
Rahat ve huzur, yakın gelecekte ufukta görünmüyor.
Ecir Uğur Küçüksille
Ne garip sözdür, “Ben Demiştim!”.
Sen söylediğinde, haklı olduğunu,
Sana söylenildiğinde, yanıldığını gösterir.
Ecir Uğur Küçüksille
Getir, bekleme meyhaneci,
Doldur kadehleri.
Sek olsun,
Tıpkı yalnızlığım gibi.
Her akşam soruyorsun gelip halimi,
Söyleyemem kimseye meyhaneci.
Sadece kadehlere içimi döküyorum,
Sırdaşım da yoldaşım da onlar meyhaneci.
Şimdi anlıyor musun, neden her gün buradayım?
Kadehlerle bir başıma masadayım.
Biçare derdime deva arıyorum,
Sorma doldur be meyhaneci.
Ecir Uğur Küçüksille
Hani bazen kızıp kükrüyorsun ya,
Bir silah olsa çekip vururum diyorsun ya,
O kurşun senden gelecekse,
Vallahi korkup kaçmam gülüm.
Hani bazen kırılıp küsüyorsun ya,
Bir rüzgar seni savursa diyorsun ya,
O rüzgar sen olacaksan,
Vallahi önünden çekilmem gülüm.
Hani bazen çekip gitmek istiyorsun ya,
Duvar olsa yıkar geçerim diyorsun ya,
Gitmene izin vermem,
Vallahi set olur engellerim gülüm.
Aşkı yazdığım kalemimsin,
Sevgiye açılan penceremsin,
Tutkuyla bağlandığım hayalimsin,
Vallahi senden vazgeçmem gülüm.
Ecir Uğur Küçüksille
Ne kadar uğraşsan kazanmak için olmuyor,
Boşa kürek çekiyorsun bazı insanlar için.
Anlamıyor, bilmiyor değerini!
At gözlüğü takıyor,
Görmüyor görmek istemiyor,
Etrafında olup bitenleri.
Gün gelip elbet anlayacak beni,
O zaman koşarak gelecek belki,
Ama, bende olmayacak artık onun yeri.
Ecir Uğur Küçüksille