Takatim kalmadı, insanları idare etmeye,
Yaptıklarını görmezden gelmeye,
Etrafa gülücükler saçıp, için için erimeye,
Belki düzelirler diye, bir umut beklemeye.

Tolerans gösterdikçe, iyice azdılar,
Sınır tanımayıp, tepeme çıktılar!
Bir de hiçbir şey olmamış gibi,
Her gün yanımda kahkahalar attılar!

Öyle ya, ben eşektim!
Bir semerim eksikti!
Hayattaki en büyük derdim,
Onları mutlu etmekti!

Ecir Uğur Küçüksille