Kategori arşivi: Şiir

Yalnızlık

Önce derin bir hüzün kaplar içimi,

Sonra gözlerim dolar dolar yavaş yavaş,

Ve süzülüverir yanaklarımdan iki damla yaş,

Yalnız ve çaresizken arkadaş.

İşte o zaman ararım uzanan dost elini,

Yüreğime teselli veren sesi,

İçimdeki kasveti dağıtıveren güneşi,

Yalnız ve çaresizken arkadaş.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Acılar

Siz düşürdünüz saçlarıma bu akları,

Yağdırdınız kalbimin yücelerine karları,

Elimden aldınız tutunduğum her dalı,

Bırakın artık beni bırakın acılar.

Karalara büründü gönlüm sizlerle,

Barışmadı yıllardır bahtım kaderle,

Şimdi her günüm keder her günüm işkence,

Bırakın artık beni bırakın acılar.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Öğrenciyim Ben

Derslerime; İster giderim ister gitmem

Arkadaşlarımla; İster gezerim ister gezmem

Hayata toz pembe bakarım, düşünmem

Çünkü öğrenciyim ben

Düşük notları veren hep hocalardır

Dersleri anlamazsam sorumlusu onlardır

Nasihat dinlemek sinirlerimi ayağa kaldırır

Çünkü öğrenciler her zaman haklıdır

Son sınıfa kadar rahattır kafam

Bir de sınavlar olmasa ne kadar güzel yaşam

Gezer, dolaşır, eğlenirim durmadan

Çünkü öğrenciyim beklentim farklı hayattan.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ana Baba

Bir ana baba ömür boyu bakar da evlatlarına,

Bütün evlatları toplanıp da bakamaz bir ana babaya,

Hiç düşünmezler bu dünya etme bulma dünyası,

Bir gün onlara da gelecek sıra.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

İstanbul Geceleri

Kırıldı kanadım kolum,
Ne yerim var ne yurdum,
Meyhaneler oldu artık yolum,
Sensiz İstanbul gecelerinde.

Her akşam aynı meyhanedeyim,
Aynı masada, aynı kişilerle.
Sensizliği yudumluyorum her kadehte,
Sensiz İstanbul gecelerinde.

Aynı kişiler demiştim ya,
Kader arkadaşlarım,
Biri Ahmet biri Hasan,
Vefasızlara içiyoruz birlikte,
Sensiz İstanbul gecelerinde.

Biliyorum, bir gün son defa adımlayacağım bu meyhane yollarını
Biliyorum, bir gün son defa yudumlayacağım
Sensizliği anımsatan kadehten rakımı
Ve sana doyamadan toprak dolduracak dört bir yanımı
Ama unutturamayacak seni hiçbirşey
Çeksem de bunca acı.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bir Buton da Sen Koy

Yönetici ol, personel ol
Öğretmen ol, öğrenci ol
Bütün sorunların çözümü birdir farketmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.

Bir sorun mu var sistemde?
Değişiklik mi yapılmak isteniyor yönetmelikte?
Bütün sorunların çözümü birdir farketmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.

Yazılımcı ol olma farketmez
Yalnız hayal etmen yeter, bilmen gerekmez.
Bu düşünce böyle gelmiş böyle gider değişmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE 20.04.2012

Korkuyorum

Korkuyorum gecelerin kör karanlığından
Korkuyorum bugün yüzüme gülüp yarın arkamdan vuranlardan
Korkuyorum ulaşılmaz hülyalara kapılıp
Bu menfaatçi dünyanın bir neferi olmaktan.

Yıllardır içimdeki en büyük kuşku
Korkularımın gerçek olması.
Dört bir yanımı sarıp
Hayatıma acı bir tat katması.

Silip atmak istiyorum içimden bu kötü duyguyu
Hayatıma katmak istiyorum sevinci, mutluluğu, umudu
Ama istemekle olmuyor
Ne hayat, ne de insanlar yeterince vermiyor ki güven duygusu.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE 22.02.1996

Anne

Senden uzakta yaban ellerdeyim
Tertemiz kokunu özledim Anne.
Her gece rüyalarda, hayallerdeyim
Nur gibi yüzünü özledim Anne.

Hani başımı göğsüne dayayıp okşardın ya
Saçlarım ellerini özledi Anne.
Hani dar günlerimde sözlerinle su serperdin ya içime
Yüreğim sımsıcak sevgini özledi Anne.

Hani demiştin ya zordur yaban eller,
İnsan orada hep hasret çeker,
Ana yüreği herşeyi sineye çeker,
Şimdi seni daha iyi anlıyorum Anne.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE 21.12.1995

Ömür Dediğin

Ömür dediğin bir sinema perdesi,
Bir açılışı bir de kapanışı önemli.
Açılışında herkes sever kucaklar da seni,
Önemli olan, kapanışında hayırla yad edecek kaç kişi?

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

VEFA

Kimisi için, sadece İstanbul’da bir semt adı
Kimisi için ise, bir değnek gibi kullandığı baskı aracı
Oysa VEFA gönülden gelir
Zorla yaptırılan yanına kalır mı?

Sanma ki sen olmasan gercekleşmeyecek yaptığın iyilik
Unutma ki sen bir vesilesin, Allah nasip ettiyse olacak her iş.
Sen karsilik beklemeden yapta iyilik
Nasıl olsa halik bilmezse bilir malik.

Ecir Uğur Küçüksille