Eskiden bir güzel söz,
Bir tatlı bakış açardı gönül kapısını.
Gerçekten özlerdi sevenler,
Günlerce yol giderdi görmek için, gerekirse!
O da uzun uzun görüşmek değil,
Camdan gül cemalini görmek belki de!
Hasretle beklenirdi telefonlar, mektuplar…
Telefon çalınca heyecanlanırdın belki o diye,
Kapı çalınca koşarak açardın belki postacı diye.
İşte bu duygular yaşanarak yazılırdı,
Eski aşk şiirleri ve bestelenirdi her biri…
Şimdi,
Her şey sanal, bütün duygular yapmacık!
Kimse emek harcamıyor birbirini sevmek için.
Kocaman bir yalan üzerine yaşanıyor aşklar,
Bir kıvılcımla başlayıp diğeriyle sönüp bitiyor.
Sonra hayıflanıyor insanlar,
Yok ne eski şiirler ne de şarkıların tadı bugün diye!
Kalmaz efendim kalmaz,
Kalmadı bugün ne eski insanların naifliği,
Ne de duyguların saflığı ve güzelliği…

Ecir Uğur Küçüksille