Binlerce isimsiz hikaye yaşanır,
Issız hastane köşelerinde.
Ne ümitler yeşerir, ne hayaller yıkılır,
Issız hastane köşelerinde.

Hani vardır ya, hep şikayet edenler,
Bulunduğu duruma şükretmeyenler.
Bir gün geçirse kendine gelir, titrer,
Issız hastane köşelerinde.

Bir odada yeni bebek ağlamasıyla,
Şenlenir yürekler.
Bir odada ölümün soğuk nefesiyle,
Kederlenir yürekler.
Bitmez hiç ibretlik kareler,
Issız hastane köşelerinde.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE