Gözlerim, yağmur dolu bir bulut sanki,
Kalbim, karmakarışık yangın yeri,
Hiç bir cümle ifade edemez ruh halimi,
Düşüncelerime pranga vurulduğu günden beri.

Çocuklukta vurulur ilk pranga,
Anlamazsın, dert etmezsin kendine.
Büyüdükçe rahatsız eder,
Anlam veremezsin geldiğin hale.

Önce, sen küçüksün cümlesi ile başlar,
Sonra,  gençsin anlayamazsın derler,
Huzurun bozulmasın ile sürer gider,
Bir ömür boyu devam eder!

Sıkılır çıkarmak istersin,
Tepkileri görür sindiremezsin.
Ve hayatına yeni bir motto ekler,
Hayat, insanları idare etmekten ibarettir dersin.

Ecir Uğur Küçüksille