Ne zaman güzel,  boynunu eğmemiş,
Bir çiçek görse insanoğlu,
Önce, koklamak için yaklaşır.
Sonra, birer birer yapraklarını koparır,
Her geçen gün, çiçek solar ve yıpranır.
Bakar, çiçek boynunu bükmüş!
Güzellikten eser kalmamış!
Koparır, bir kenara fırlatır!
Sonra ne mi olur?
Yeni çiçek aramaya başlanır!

Ecir Uğur Küçüksille