Bir ana tanıdım yüreği buruk

Bir köşeye çekilmiş gizli gizli ağlıyordu

Belki dışarıya belli etmek istemiyordu

Ama yüz hatlarından anlaşılıyor

İçinde acı ağıtlar yakıyordu.

Usulca yanına sokuldum

Ana dedim, ben de senin oğlun sayılırım anlat derdini

“Oğlum” dedi evlat, “Oğlum” öldü şehit oldu

Bu kelimelerle sanki içimden bir şeyler koptu boğazıma düğümlendi

Ana dedim, çok üzüldüm anlıyorum derdini

Ama yıpratma bu kadar derdini

Anlamazsın dedi evlat, sen bilemezsin ana yüreğini.

Sonra o üzüntüden halsiz düşmüş elleriyle işaret etti.

İşaret ettiği yerde sevimli küçük bir çocuk oynuyordu

Ağlamaktan titreyen sesiyle o dedi, o çocuk oğlumun

Söyle ben ağlamayayım da kimler ağlasın.

Ama yaşadığı bu büyük acıya rağmen

Bir Türk Anası asaletiyle diyordu “VATAN SAĞOLSUN”.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE