Hayat

Hayat

Düşmüşüz bir hayat keşmekeşine
Görmez olmuş gözlerimiz kendimizden başka kimse
Vermişiz kendimizi şana, şöhrete, servete
Kapatmışız kalbimizi insafa, merhamete, şefkate

Gerçekten bu kadar ucuz mu insanlık?
Milyonlara milyarlara satılır mu bu yüce varlık?
Eğer malımız mülkümüzse insalık
Söyleyin kaldı mı hayvanlardan farkımız?

Belki farkında değiliz ama
Yavaş yavaş yitiriyoruz duygularımızı benliğimizi
Hadi gözlerimizi kapattık
Hiç mi hissetmiyoruz!!
Bir uçurumun kenarına yavaş yavaş itilişimizi.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.