O kadar değer verdim sevdim de seni,
Bir kez olsun gülüp, iyiyim demedin.
Görev edindim bir ömür derdin dinlemeyi,
Bir kez olsun senin de derdin var mı demedin.

Nefes sayısı belirsiz bir ömürdü benimki de,
O da insan, yükü vardır demedin.
Saçlarıma aklar düştü döküldü de,
İçine atma, söyle ne varsa demedin.

Sen üzgün, ben mutluydum sana göre,
Diyordun sahipsin her şeye.
Oysa hayat benzemez dikensiz güle,
Dikenler seni incitmesin demedin.

İşte geldim, işte gidiyorum sessizce,
Taş olsa çatlardı benim yerime!
Neler gördüm, hep attım içime,
Kimselere bir şey diyemedim.

Ecir Uğur Küçüksille